De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 20

Refugium peccatorum.

Leg op dit schuldig hoofd, Prinsesse mijn,
Heel even Uw gebenedijde handen -
Dan zal mijn groote smart geleden zijn,
Mijn heet verlangen niet zoo fel meer branden.

Op 't koele marmer knielend, wachte ik stil
De blijde komste mijner lieve Vrouwe:
Of Zij met wijze woorden stillen wil
Mijn angstig hart en mijner ziele rouwe;

Of niet één bede van Haar lippen zoet,
Eén liefdeblik uit Hare zacht-blauwe oogen
Mij redden zal van d' eeuw'gen vlammenvloed,

Haar blanke hand mijn tranen af zal drogen,
Haar stemme fluisteren, vol mededoogen:
Dat 'k eens mijn schuld zal hebben uitgeboet...

Poenitens.