De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 20

[p. 18]

Korte dagen.

Korte dagen zijn het, die

We thans beleven,

Nauw is koers gezet, of, zie!

De zon haar steven

Richt al naar het Westen toe.
Is zij soms het varen moe?

Ook geen lichtsleep trekt ze na

Zich, lijk somwijlen,

Door het luchtzog; maar zoodra

Zij om kan zeilen,

Laat zij al wat achter is
In bemiste duisternis.

Morgen en avond zijn een span

Maar van elkander;

Donker is 't voortaan! Zoo van-

Uit de een in de ander

Duisternis ging 't weken lang.
Zonne, steek weer fluks de stang

Van uw lichtschip dwars door zee

En laat uw standerd

Vonken waaien naar de rêe

En vlam! Veranderd

Zij de mist van 't grauwe strand
In een laaien lentebrand!

St. Charles.
Dr. A. SMOOR.