De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 19

Bij de Platen.

De eerste sneeuw op de Alm. -

Reeds meermalen hebben wij de lezers doen kennis maken met de Alm of Alpenweide, zooals men die in Zwitserland en Tirol aantreft, waar de hellingen der bergen veelal uitmuntende weigelegenheid aanbieden.

Gewoonlijk heeft men op den berg twee of drie terrassen (Staffel), die achtereenvolgens worden afgeweid. In de lente brengt men het vee naar het onderste terras, tegen het einde van Juni naar het middelste, en een maand later naar het bovenste, terwijl men in Augustus allengs weer afdaalt, totdat tegen den herfst de stal weer wordt opgezocht. Op het laagste terras vindt het vee de langste grassen en planten, maar op de hoogere de beste.

Onze gravure geeft de afbeelding eener Alm, waarop het vee door een geduchte sneeuwbui is verrast, zoodat het grazen onmogelijk is geworden. De schapen mogen nog probeeren een grasspiertje meester te worden, het groote vee doet daar zelfs geen moeite toe, maar loeit om den Senner of de Sennerin, die het naar den warmen stal moet brengen, waar 't het voedsel kan vinden, dat de besneeuwde weide thans niet meer aanbiedt.

Bergaf met de slee. -

Een afbeelding, die ons in het hartje van den winter verplaatst en bovendien in andere oorden dan ons vlakke, effen vaderland oplevert.

Met een slede bergaf is een vermaak, dat ten onzent nagenoeg niet kan worden gesmaakt, of men moet een kleine verhevenheid al met den naam van berg bestempelen.

Maar het is natuurlijk nooit dàt, wat men in het buitenland vindt en wat de amateur-photograaf op zoo gelukkige wijze heeft gesnapt. De onder sneeuw bedolven hellingen, de rijzige boomen met hun ragfijn, ijl getakte, de afschuivende sleden, - het geheel levert een aardig wintergezicht op, voor de liefhebbers om van te watertanden.