De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 19

Bij de Platen.

Poesjespret. -

De huisvrouw is blijkbaar plotseling weggeroepen van haar naaiwerk, dat ze onbeheerd op de tafel heeft achtergelaten, het naaikistje met het gebarsten spiegelglas nog open.

Van deze gelegenheid hebben de poesjes gebruik gemaakt, om zich op haar gemak op de tafel te installeeren. Nummer vier, die zich verlaat heeft, staat tot den sprong gereed, waarbij haar oogen fel lichten en de fulpen ooren strak gespannen staan.

Een der poesjes vermaakt zich met den bal vóór haar, een andere spiegelt zich in het glas, en de derde beschouwt met begeerige oogen de vogelkooi, waar ze nu dichterbij is dan anders, maar toch nog niet dicht genoeg, om den voor het vogeltje noodlottigen sprong te kunnen wagen.

Het geheel is een aardig en in zijn soort huiselijk tafereel, dat, denken we de burgerlijke omgeving weg, mevrouw Henriette Ronner kon hebben geschilderd.

De processie komt. -

Het weelderig-rijke portaal eener Spaansche kathedraal, versierd met gedrochtelijke wezens, die we hier aan een kerk liever niet zien, maar welke in een land, waar de Moorsche bouwstijl geducht zijn invloed heeft doen gelden, te verklaren zijn.

En voor het portaal de vaste klanten, blinden, lammen en andere ongelukkigen, die in gewone tijden de liefdadigheid der vrome kerkgangers inroepen, thans in eerbiedige houding den stoet verbeiden, die langzaam uit de kathedraal komt geschreden.

Als straks de processie buiten het kerkgebouw haar pracht van kostbare gewaden, van goud en edelgesteente ontplooit, en de zuiderzon haar gouden stralen giet over dien statigen optocht, waarvan het Allerheiligste het middelpunt vormt, zal het een schouwspel zijn van waar en innig geloof, dat wij, kinderen van het kille Noorden, het zonnige Zuiden mogen benijden.

Het slot Oels in Silezië. -

In de Pruisische provincie Silezië, niet ver van de hoofdstad Breslau, ligt het vorstendom Oels, dat aan de thans uitgestorven hertogen van Brunswijk in hun hoedanigheid van Pruisisch rijks-edele (Standesherr) heeft toebehoord.

Dit vorstendom is eerst het eigendom geweest der hertogen van Silezië, daarna der hertogen van Wurtemberg, en kwam in 1792 aan hertog Frederik August van Brunswijk, in 1805 aan diens neef hertog Frederik Willem, die zich van Brunswijk-Oels noemde. Toen de hertog in 1815 in den slag bij Waterloo was gesneuveld, liet hij twee minderjarige zonen na, Karel en Willem, die achtereenvolgens over Brunswijk hebben geregeerd.

Met hertog Willem stierf het huis Brunswijk-Oels uit en kwam, terwijl het hertogdom Brunswijk door prins Albrecht van Pruisen wordt bestuurd, het vorstendom Oels aan den Duitschen kroonprins, die tevens chef is van het te Oels in garnizoen liggend regiment dragonders.

Het in 1558 gebouwde slot Oels, dat hertog Willem achterstelde bij zijn lievelingsverblijf Sibyllenort, maakt den indruk van een verwaarloosde oude schoonheid. De prachtige zalen van het statige kasteel bevatten een kostbare bibliotheek en een belangwekkende schilderijen-verzameling. Tuin en park vormen een aangename afwisseling met het oude bouwwerk, dat door de wallen en grachten, waarmee het slot omgeven is, den indruk maakt van een middeleeuwsche vesting.