De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 19

[p. 234]

Maria-Hemelvaart.

‘Quasi aurora consurgens.’¹⁾

Schooner dan de dageraad,
Die op lichte zonnevleuglen

Wiekt uit 't Oosten,

Met zijn vederengeruisch
De aarde wekkend uit haar domling,

Met de verwen van het licht,
Waarvan zijne pennen druipen

Op de bosschen,

Blad en bloem in jonkheidstint
Als bij de eerste schepping kleurend,

Door het klepren van zijn vlucht
De allerfijnst gesnaarde keeltjes

Van de vooglen

Tot een wereld-symphonie
In verscheiden maat doet trillen;

Schooner dan de dageraad,
Rijst Gij, hooge Rijksvorstinne,

Uit de groeve,

Stralend van onsterflijkheid,
Aller hoop en lust en leven!

Welkom, welkom, ochtendgloed,
Van geen glans-verbleeken wetend!

Heel de schepping

Juicht U toe met handgeklap
Dageraad van 't eeuwig lichten!

St. Charles.
Dr. A. SMOOR.

1) ‘Gelijk de rijzende dageraad’ (Kerkel. Getijden.)