De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 18

Voorbij!

Zoo mat,... zoo stervensmat was 't blauwend oog. -
En 't zonlicht vleiend langs haar peluw toog.

Met stillen lach zag zij 't mooi stralenspel.
Zij klaagde niet. - Toch giste ze alles wel.

Het spel verging. Haar strakken blik voorbij
Toog vlug de laatste straal.... Toen weende zij.

En toen de dag wéér wegzonk van den trans
Lag om 't blond haar een immortellen-krans.

H.J.M. Donders.