De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 18

Bij de Platen.

Een bezienswaardige hondenfamilie. -

In alle gezinnen, waar men een hond tot huisvriend heeft, zal onze eerste bladzijde stellig met groote belangstelling worden beschouwd. Nu, ze is de belangstelling dan ook wel waard, want de hondenmoeder met baar vier kinderen levert een zeer bezienswaardige groep op. De schrandere koppen, de vriendelijke oogen, de heldere, glanzende en behaarde huid, de verschillende houdingen, die een zoo goede groepeering geven, dat alles trekt de aandacht en houdt ze geboeid. De hond is het trouwste en aanhankelijkste onzer huisdieren, en geen ander mag zich in zoo algemeene en welverdiende belangstelling verheugen.

Keizerin Friedrich. -

Na een langdurig en smartelijk lijden overleed in den avord van Maandag den 5en Augustus keizerin Friedrich, de weduwe van keizer Frederik III van Duitschland, in den ouderdom van ongeveer 61 jaar.

De doorluchtige overledene, Victoria Adelheid Maria Louisa, keizerin van Duitschland en koningin van Pruisen, prinses van Groot-Brittannië en Ierland, hertogin van Saksen, werd den 21en November 1840 te Londen geboren. Zij was de oudste dochter uit het huwelijk van koningin Victoria en prins Albert. In 1856 werd zij verloofd met prins Friedrich Wilhelm van Pruisen, met wien zij den 25en Januari 1858 in het huwelijk trad. Door de troonsbestijging van haar schoonvader, koning Wilhelm I, werd zij in 1861 kroonprinses.

Zij had een uitstekende opvoeding genoten, was van nature rijk begaafd, en wijdde zich, behalve aan haar familieleven, ook aan de kunst en vooral aan de nijverheid; zoo bevorderde zij de stichting van het museum voor kunstnijverheid te Berlijn.

Toen haar gemaal in 1887 door de ongeneeslijke ziekte werd aangetast, die hem weldra ten grave zou sleepen, begeleidde ze hem naar Italië, en keerde met hem terug, toen den 9en Maart 1888 de oude keizer Wilhelm stierf en keizer Frederik III tot den troon werd geroepen. Slechts drie maanden droeg hij de keizerskroon, reeds den 15en Juni van hetzelfde jaar werd zij weduwe en nam sedert den naam van keizerin Friedrich aan.

In de politiek heeft zij als keizerin, wegens het korte regeeringstijdperk van haar man, geen groote rol kunnen spelen. Zij is steeds een besliste tegenstandster geweest van Bismarck, wiens plannen zij reeds als kroonprinses dikwijls trachtte te dwarsboomen en die haar dan ook ‘de Engelsche’ noemde.

Na het overlijden van haar gemaal leefde zij in stille teruggetrokkenheid. Zelden kwam ze naar Berlijn, en het liefst vertoefde ze op haar mooi slot in den Taunus, waar haar kinderen en kleinkinderen en trouwe vrienden zich dikwijls om haar vereenigden, en waar zij de eeuwige rust is ingegaan.

Van haar vier zoons zijn er nog twee in leven: de oudste, keizer Wilhelm II, geboren in 1859, en prins Heinrich, geboren in 1862, wiens tocht naar China men zich herinnert. Een harer dochters, prinses Sophie, geboren in 1870, is gehuwd met kroonprins Constantijn van Griekenland.

Een gondelstation dicht bij het St.-Marcusplein.
SCHETSEN UIT VENETIË, DOOR FRANS SLAGER.