De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 18

Aan het strand.

Een aardig strandtafreeltje: vader met het druipende net beladen strandwaarts wadend, waar moeder en de kinderen hem wachten met den in een mand bijeengezamelden zeebuit. Ziet eens, hoe wijs belangstellend dat visscherskind kijkt in de mand of de vangst

[p. 212]

na de prijsuitdeeling, naar de schilderij van jean geoffroy.

[p. 213]

vandaag voordeelig is geweest: net een klein vrouwtje, aan wie de zorg voor het huisgezin reeds is toevertrouwd.

Daar is Sadée toch maar een meester in; visschersfamilies te schilderen; liefst aan het strand in het volle licht en met de zee als achtergrond; een stille zee, kalm zich strekkend naar den lichten horizont. Hevige effecten van hel en donker zoekt Sadée niet; het rustige, kalme, egaal-belichte trekt hem aan: donkere menschengroepen zich uitlossend tegen de blanke tonen van zee en lucht.

S[te]d. Museum. Amsterdam.
aan het strand, naar de schilderij van ph. sadée.

Gemoedelijkheid is dan ook een der voornaamste kenmerken zijner kunst, met zijn knap teekentalent, zijn altijd smaakvolle compositie, zijn min of meer anecdotische opvatting en behagelijke kleurenkeus ontstaan er aangename, vriendelijke schilderingen, die zonder het aangrijpend-grootsche, breed geziene van Mesdag's zeegezichten of het teer-tintelend fijne, inniggevoelige van Israels' zeeën te bezitten toch door sommige kunstliefhebbers zeer gezocht zijn.

M.V.