De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 18

[p. 201]

[Nummer 26]

Sinte Anna.

Waren we reeds eenmaal in de gelegenheid den lezers onzer Illustratie een en ander te verhalen van den Vlaamschen meester Quinten Massijs en daarbij een afbeelding te geven naar een zijner hoofdwerken¹⁾, thans komen we, op den feestdag der H. Moeder Anna, (26 dezer) met een plaat, ontleend aan een niet minder beroemd werk van dezen kunstenaar: het middenpaneel van zijn Sint Anna altaar.

Het is een imposant altaarstuk, met levens groote figuren, omvattend, behalve dit middendeel, nog twee, aan weerszijden beschilderde vleugels, door Massijs in 1509 vervaardigd voor de Sinte-Anna-broederschap in de St.-Pieterskerk te Leuven.

In het midden is Sinte Anna gezeten, aan haar zijde de H. Maagd in een blauw gewaad, op den schoot het Goddelijk Kind, Dat met de linkerhand grijpt naar een druiventros, dien Zijn grootmoeder Het aanbiedt, en op de vin gertjes der rechter een vogeltje houdt, dat zijn kopje liefkoozend langs 's Kindjes zachte wang strijkt.

Phot. van Frans Hanfstaengl, München.
quinten massijs. middenpaneel van het sint-anna-altaar in de st.-pieterskerk te leuven.

Ter weerszijden van de hoofdgroep, een

1) Zie No. 14 van dezen jaargang.

[p. 202]

weinig lager, zijn gezeten de heilige vrouwen Salome en Cleophas, de eerste met haar beide zonen Jacobus de Meerdere en Joannes, de laatste met vier kinderen: Jacobus de Jongere, Simon, Thadeus en Joseph. Achter een balustrade, onder een architectonische overwelving, zien we de heiligen Joseph en Joachim met Zebedeus en Alpheus, echtgenooten van Salome en Cleophas.

Zoo is dit altaarstuk een groot en interessant familietafreel, uitmuntend zoowel door pracht van kleuren - die echter door tijd en restauratie geleden hebben - als door karakteristieke, levensware opvatting der figuren. Door de bogen ziet men op den achtergrond in een helder, bergachtig landschap.

Het geheel is een met middeleeuwsche liefde voor zorgvuldige en fijne detail-behandeling geschilderde, rustig en kalm aandoende groep; de vrouwen houden zich met de kinderen bezig, de mannen zien het aan of houden de aandacht gevestigd op het boek in hun handen; de kinderen zijn met eenig speelgoed in de weer; geen enkele figuur, hoe kalm ook van uiterlijk voorkomen, die niet door de uitdrukking der gelaatstrekken blijk geeft van een inwendig bewegend zieleleven, waardoor het werk een buitengewoon levenswaren indruk maakt.

De H. Moeder Anna in haar stemmig, maar kostbaar kleed is een eenvoudige verschijning, een type, waaraan dat der deftige Vlaamsche matronen dier dagen niet vreemd kan zijn, en, evenals dat der overige heilige personen, hoewel ontleend aan het alledaagsch leven - toch zóó volkomen beantwoordend aan onze Roomsche opvatting van in-kunst-verbeelde heiligheid, wijl deze verbeeldingen ontleend zijn aan het leven van een door-en-door Roomschen tijd.

Maria Viola.