De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 18

Bij de Platen.

Een verkwikking voor den dorstige. -

Een langen weg hebben de beide wandelaars afgelegd onder een gloeiende zon en een koperkleurigen hemel. De heerlijke tinten van het landschap hebben ten laatste niets bekoorlijks meer voor hun blik, die naar een waterplas uitziet, om hun brandenden dorst te kunnen lesschen. Eindelijk zien ze den klaren spiegel van een vijver, en een der wandelaars werpt jas en stok weg, om zijn kroes met het lafenis brengende vocht te vullen. Wanneer zij zich aan het water - het kostbaarste van Gods geschenken - hebben verkwikt, zullen zij welgemoed, met nieuwe krachten versterkt, hun tocht voortzetten.

Sjanghai en zijn bewoners. -

De aanzienlijkste handelsstad van China is Sjanghai in de provincie Kiang-soe, sedert 1842 een vrijhaven en van een onbeduidende stad tot de gewichtigste havenplaats van Oost-Azië opgeklommen. De stad ligt twintig mijlen van de kust aan de Woesoeng, een zijrivier der Jang-tse-kiang, die door een net van kanalen met de voornaamste provincies van China in verbinding staat.

chineesche vrouwen en kinderen, naar een photographie.

Sjanghai bestaat uit een Chineesche stad met nauwe, morsige straten, door een hoogen muur omringd, en uit groote voorsteden. De haven en woningen der Europeanen liggen ten noorden der stad in de zoogenaamde concessies. De Europeesche wijk heeft fraaie, breede straten, prachtige gebouwen, gasverlichting, clubs enz. In de Engelsch-Amerikaansche concessie vindt men een aantal monumentale gebouwen, de paleizen der rijke kooplieden, het gerechtshof, de woning van den opperrechter, het Engelsche consulaat en drie Engelsche kerken. In de Fransche concessie zijn de woningen minder prachtig, daarentegen het consulaatsgebouw, de kathedraal en het gemeentehuis juweeltjes van bouwstijl. Onder de bescherming van den Franschen consul bevindt zich het veertig kilometer van Sjanghai verwijderde, in de zeventiende eeuw gestichte klooster der eerw. paters Jesuïeten te Soe-kin-wei. In de onmiddellijke nabijheid daarvan ligt het door Zusters bestuurde weeshuis en een opvoedingsgesticht voor Chineesche meisjes.

Sjanghai werd den 19en Mei 1842 door de Engelschen veroverd en den 26en Augustus van dat jaar voor het vreemdelingenverkeer opengesteld. Van 1853 tot 1856 bevond Sjanghai zich in handen der Taipings, een half-godsdienstige, half-politieke vereeniging, die de regeerende dynastie van den troon zocht te stooten.

De handel van Sjanghai is zeer omvangrijk. Dikwijls liggen honderd Europeesche en duizend Chineesche schepen in de haven. Den 30en Juli 1876 werd de zestien kilometer lange spoorlijn van Sjanghai naar Woesing, de eerste in China geopend.

Van onze beide gravures geeft de eene een kijkje op de markt te Sjanghai, waar het publiek levendig dooreenwoelt, als in een Europeesche stad, de andere een aantal Chineesche kinderen en vrouwen te zien, wel heel anders toegetakeld dan die in Europa, maar toch voor het meerendeel schrandere en leuke gezichten.

De 101jarige Jan Lieshout te Zundert. -

Wij geven in dit nummer het welgelijkend portret, zooal niet van den oudste, dan toch zeker van een onzer alleroudste landgenooten. Het stelt voor den heer Jan Lieshout, den 9en Mei 1800 in het gehucht Hulsdonck, gemeente Zundert, geboren, die aldus het zeldzame voorrecht heeft gehad, den uitgang der achttiende eeuw te beleven, de heele negentiende eeuw mee te maken, en thans nog den aanvang der twintigste eeuw aanschouwt.

Voor zijn jaren is Jan Lieshout nog tamelijk kras; met behulp van een paar stokken loopt hij nog huis en erf rond, en op zijn 96e jaar klom hij nog boven op het dak, om den rietdekker te helpen. Praten kan onze eeuwige nog dat het een lust is, het liefst natuurlijk over den ouden tijd, waarvan wij, jonge menschen, niets weten dan uit de boeken. Over Napoleon, den straatweg die in den Revolutietijd werd aangelegd, en andere onderwerpen uit lang vervlogen jaren, vertelt hij graag en gezellig. Maar van trams, fietsen en dergelijke uitvindingen uit den lateren tijd heeft Jan in het geheel geen begrip.

Jan is een interessante persoonlijkheid, en zooals men hem daar ziet zitten in de vestibule van het raadhuis te Zundert, in den gemakkelijken leunstoel, hem op zijn eeuwfeest vereerd, zou men zeggen, dat hij er nog een heelen tijd kan zijn.

Wij hopen het van harte en wenschen - uit naam van alle lezers en lezeressen - Jan Lieshout een krassen en genoeglijken stokouden dag toe.