De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 18

De bloedregen op Sicilië.

Den 9en Maart van dit jaar woei een warme en droge wind over Tunis, Sicilië en heel het zuidelijk gedeelte van Italië. De hemel werd overtogen door een lichten nevel, die langzamerhand dichter werd en ten laatste de stralen der zon onderschepte, welke voor het oog enkel nog als een phosphoresceerende schijf verscheen. De bovenlaag der atmosfeer werd geelachtig gekleurd en de nevel daalde langzaam naar den grond, terwijl de wind zwakker werd en een drukkende hitte zich over de aarde verspreidde. Te Rome - zoo verhaalt een ooggetuige - bedekte de mist, droog en heet als de brandende adem van een oven, de stad; men zag den koepel van de St. Pieter niet meer, en vroeg in den avond moest men de lantarens aansteken, waarvan het schijnsel, een lichtende stip, de duisternis niet vermocht te doorboren.

[p. 148]

de bloedregen op sicilië: Een priester tracht het ontstelde volk te kalmeeren.

[p. 149]

gezicht op oud-keulen.

Den volgenden morgen was het verschijnsel verdwenen, en de duisternis had plaats gemaakt voor een schitterende lentezon. Maar de mist was niet opgetrokken zonder regen, en deze regen had overal roode vlekken, bloedvlekken in het rond gestrooid. De grond, de daken der huizen, de takken en het jeugdig gebladerte der boomen schenen met bloedstippen bedekt.

Een geheimzinnige vrees maakte zich van de bevolking meester op het zien van dit schouwspel, en allerlei angstige veronderstellingen werden gemaakt. De meteorologie leert ons evenwel, dat dit verschijnsel op heel natuurlijke wijze verklaard wordt, en de scheikunde komt haar te hulp door aan te toonen, dat de zoogenaamde bloedregen geen druppel bloed bevat.

Als de woestijnwind, de simoen - zoo leert ons de meteorologie - in de onmetelijke Sahara opsteekt, neemt hij de uiterst kleine stofdeeltjes op, die zijn warrelingen aan den grond ontnemen. Naarmate zijn hevigheid minder wordt, laat hij langzamerhand die deeltjes weer vallen, eerst de zwaarste, daarna de lichtere. De eerste houden ijzeroxide in en zijn roodachtig gekleurd; de laatste bestaan bijna uitsluitend uit kiezelaarde en zijn geel van kleur. De feiten stellen de theorie in het gelijk, want bij den bloedregen, waarvan wij spraken, werd Sicilie, het eerst door den wind bereikt, met een roode laag bedekt, terwijl de vlekken te Rome een okerachtige kleur vertoonden.

De bloedregen, te Palermo gevallen, is scheikundig onderzocht en bleek naast zeer weinig water veel zand, koolstof en kwartskorrels te bevatten.

Onze gravure geeft een levendig beeld van de ontsteltenis, door den vallenden bloedregen bij het gewone volk verwekt: mannen en vrouwen loopen radeloos heen en weer, terwijl een geestelijke alle moeite heeft om de beangste menigte tot kalmte aan te sporen.