De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 18

[p. 81]

[Nummer 11]

Othello en Desdemona.

In den 24en jaargang, bladzijden 92 en 93, gaven wij een gravure, voorstellende een der treffendste tooneelen uit het eerste bedrijf van Othello, een der meesterlijkste treurspelen van Shakespeare. ‘Desdemona rechtvaardigt haar vlucht’ was het onderschrift dier gravure, welke ons de jonge en schoone dochter van den senator Brabantio te zien gaf, die voor den Raad van Venetië haar vlucht uit het vaderlijk huis en haar huwelijk met Othello, den veldheer der republiek, verdedigde.

othello verdedigt zich tegen de aanklacht van brabantio, naar de schilderij van c. becker.

De gravure in dit nummer brengt hetzelfde tooneel in beeld, met dit onderscheid, dat het nu niet Desdemona is, die het woord voert, maar Othello, die voor den doge en diens raadsheeren zijn houding tracht te rechtvaardigen.

Op het gerucht, dat een Turksche vloot koers zet naar Cyprus, een bezitting van Venetië, is Othello voor den Senaat ontboden en verschijnt er te gelijk met Brabantio, den vader van Desdemona. Terwijl de doge Othello verwelkomt en diens hulp en raad inroept, klaagt Brabantio dezen aan en beschuldigt hem, zijn dochter geschaakt te hebben.

Hierop deelt Othello mee, hoe hij het hart van Desdemona heeft veroverd. Haar vader hield van hem en noodigde hem dikwijls uit. Hij verhaalde dan de geschiedenis van zijn leven, zijn krijgsbedrijven en oorlogsdaden, zijn lotgevallen en avonturen. Desdemona beminde hem om de gevaren, die hij had geloopen, en Othello beminde haar om het medegevoel, dat zij daarvoor toonde.

De doge antwoordt, dat dit verhaal ook het hart zijner dochter zou hebben gewonnen, en geeft Brabantio den raad, de zaak van den besten kant op te nemen.

Nadat nu nog Desdemona, op Othello's verzoek ontboden, verklaard heeft, dat haar kinderplicht moet wijken voor dien van echt-

[p. 82]

genoote, legt Brabantio zich er bij neer en verzoekt met bewonderenswaardige kalmte en zelfbeheersching den doge, over te gaan tot de staatszaken.

Dit geschiedt. De doge deelt Othello mee, dat hij tot gouverneur van Cyprus is benoemd. De generaal verzoekt den Senaat, voor zijn echtgenoote te willen zorg dragen gedurende zijn afwezigheid, waarop Desdemona als een gunst vraagt hem te mogen vergezellen, welke bede door den doge wordt ingewilligd.

Bij het afscheid voegt Brabantio zijn schoonzoon toe: ‘Bewaak Desdemona, Moor, zij heeft haar vader bedrogen, zij zou ook u kunnen bedriegen.’

Dit woord is opgevangen door Jago, den vaandrig van Othello en diens boozen geest, die de ijverzucht in het hart van den Moor doet ontkiemen en hem in een afschuwelijk en listig gespannen weefsel van argwaan en achterdocht ten opzichte zijner even reine als schoone echtgenoote verstrikt, zoodat Othello ten slotte in zijn rampzalige verblinding aan de ontrouw van Desdemona gelooft en haar met eigen hand om het leven brengt.

*_**

In dit nummer geven wij tevens een reproductie van een standbeeld van den grooten treurspeldichter, naar een prent van Droeshent uit het jaar 1623, ontworpen en uitgevoerd door den Amerikaanschen beeldhouwer Frederik Mac-Monnies.

Het standbeeld stelt Shakespeare voor in de schilderachtige kleeding van zijn tijd, met hoog voorhoofd en peinzende oogen, de schrijfstift in de eene, het boek, waarin hij zijn geniale werken zal neerschrijven, in de andere hand.

De bibliotheek te Washington is in het bezit van het standbeeld, van massief zilver gemaakt, terwijl het oorspronkelijke pleister op de wereldtentoonstelling te Parijs is geëxposeerd geweest en daar een Grand Prix heeft verworven.