De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 18

Bij de Platen.

Het huwelijk onzer Koningin. -

Met zeer bijzondere belangstelling zullen door al onze lezers, ook door de weinige bevoorrechten, die van de plechtigheden zijn getuige geweest, de afbeeldingen bekeken worden, die op het huwelijk onzer beminde koningin met hertog Hendrik betrekking hebben.

Een beschrijving der feestelijkheden behoeven wij hier niet te geven na al de uitvoerige bijzonderheden, daaromtrent door de bladen meegedeeld. De 7e Februari 1901 zal voor al de trouwe onderdanen Harer Majesteit onvergetelijk blijven, en nog na jaren zal dit nummer der Illustratie een waardevolle herinnering zijn aan dien gewichtigen dag, onderpand van het heil en den zegen, die het Koninklijk Huis en Nederland te wachten staan.

De gravure op onze laatste bladzijde stelt het oogenblik voor, dat de Gouden Koets, waarin het hooge Bruidspaar was gezeten, aan den oostelijken ingang der Groote Kerk aankwam. Het vorstelijk rijtuig werd rechts door graaf Dumonceau, links door den gouverneur der residentie begeleid en gevolgd door een commando veld-artillerie, dat als eere-escorte den stoet sloot. Aardig is hier ook het gezicht op de feestelijk versierde stad en de geestdriftige, juichende menigte, met moeite door de soldaten, die den weg hadden afgezet, in bedwang gehouden.

Onze voorpagina geeft een kijkje in de Groote Kerk vóór de huwelijksinzegening. H.M. de koningin, den bruidsbouquet in de hand, zit tusschen haar bruidegom, naast wien groothertogin Maria van Mecklenburg is gezeten, en groothertog Frederik Frans IV van Mecklenburg, die koningin Emma aan zijn rechterhand heeft. Verder de overige familieleden van het hooge Paar, de vorstelijke gasten en genoodigden, de gezanten, de leden van de beide Kamers der Staten-Generaal, hooggeplaatste militairen enz.

De derde gravure ten slotte geeft het beslissende oogenblik weer, waarop ds. Van der Flier, de hofprediker, omgeven door twee ouderlingen, den huwelijkszegen uitspreekt over het voor hem geknielde Paar, dat hij zooeven in treffende bewoordingen op de plichten van den echtelijken staat heeft gewezen. Het was een aangrijpend oogenblik, een, dat bij hen, die er getuige van mochten zijn, een onuitwischbaren indruk achterlaat.

Huwelijksmedaille van de koningin en hertog Hendrik. -

Onze beroemde landgenoot Pier Pander te Rome heeft, ter gelegenheid van het huwelijk onzer koningin met hertog Hendrik, een medaille ontworpen, die in de koninklijke zilverfabriek van C.J. Begeer te Utrecht is geslagen.

Hare Majesteit en Zijne Hoogheid hebben meermalen voor den beeldhouwer Pander geposeerd, zoodat de medaille niets te wenschen overlaat, en de hooge vorstelijke personen herhaaldelijk hun hooge ingenomenheid met gelijkenis en werk te kennen gaven.

[p. 40]

De voorzijde der medaille vertoont de busten van koningin Wilhelmina en prins Hendrik, beiden naar links kijkend. De beide koppen zijn onberispelijk, en de zeer eenvoudige diadeem staat goed op het mooi gemodelleerde haar. De keerzijde geeft het huwelijksscheepje te zien met bolstaand zeil, wapperende vlag en zwierenden wimpel.

Velen zullen afslagen van deze medaille, die in zilver en brons tegen redelijken prijs bij den heer Begeer verkrijgbaar zijn, als een herinnering aan den 7en Februari van dit jaar willen bezitten.

Intronisatie van mgr. Smith als aartsbisschop van Edinburg en primaat van Schotland. -

Een der eerste regeeringsdaden van onzen roemrijk regeerenden Paus, Z.H. Leo XIII, was het herstel der bisschoppelijke hiërarchie in Schotland, een werk, dat de dood Z.H. Pius IX verhinderd had te voleinden. Dit werk van herstel scheen, zooals de H. Vader zich in zijn bul Ex supremo apostolatus Apice uitdrukte, een gelukkig voorteeken om de uitoefening van het Opperherderschap te beginnen. De geschiedenis van den alouden zetel van den H. Andreas in herinnering brengend, zei Leo XIII dat het hem een bijzondere voldoening was, ‘dezen uit het graf te doen verrijzen en in zijn metropolitaansrang te herstellen onder den titel van den zetel van Edinburg.’ In zijn eerste consistoriale toespraak op den 28en Maart 1878 zinspeelde de Paus nog eens op het herstel der Schotsche hiërarchie. ‘Wij vertrouwen,’ zei Z.H., ‘dat dit door den H. Stoel volbrachte werk overvloedige vruchten zal voortbrengen en dat door de voorspraak en de tusschenkomst der patroonheiligen van Schotland de bergen van dat land vrede zullen ademen en de heuvelen rechtvaardigheid.’

huwelijksmedaille van h.m. de koningin en hertog hendrik.
Ontworpen door Pier Pander, uitgevoerd door C.J. Begeer te Utrecht.

het huwelijk van h.m. de koningin: De Gouden Koets vóór den ingang der Groote Kerk.
Naar een oorspronkelijke teekening van F. de Haenen.

Sedert het herstel der bisschoppelijke hiërarchie heeft de Kerk in Schotland verblijdende vorderingen gemaakt. Het aantal katholieke kerken en geestelijken is aanmerkelijk toegenomen, en de geest, die onder de Schotsche katholieken heerscht, mag voorbeeldig worden genoemd.

De metropolitaanszetel van Schotland heeft den titel van St. Andrews en Edinburg en is in laatstgenoemde stad, de hoofdstad des lands, gevestigd.

Onlangs nu is, als opvolger van Mgr. Aeneas Mac Donald, Mgr. Jacobus Augustinus Smith op plechtige wijze geïntroniseerd als aartsbisschop van St. Andrews en Edinburg en primaat van Schotland en met het pallium bekleed. Al de bisschoppen van Schotland, met uitzondering van den grijzen aartsbisschop van Glasgow, Mgr. Eyre, verleenden daarbij hun assistentie, en behalve een tallooze menigte geloovigen waren meer dan 130 geestelijken bij de plechtigheden tegenwoordig.

Mgr. Smith, den 18n October 1841 te Edinburg geboren, werd in 1890 tot bisschop van Dunkeld benoemd en in het jongste Consistorie op den primaatzetel van Schotland verheven.