Bij de Platen.
Moeder en kind. -
Voor dichter en schilder is er geen aantrekkelijker en dankbaarder onderwerp dan dit. De moederliefde is de hoogste en edelste liefde, die er op aarde bestaat, en de kunstenaars van alle tijden zijn daardoor tot hun schoonste scheppingen geïnspireerd.
De Amerikaansche artieste Elisabeth Nourse, naar wier schilderij de eerste gravure in dit nummer is vervaardigd, had geen buitengewoon pakkend gegeven noodig, om onze aandacht te trekken en te boeien. Wat zij schilderde is iets heel gewoons, iets alledaagsch: een moeder, die met naaien den kost moet verdienen, maar bij haar naaiwerk den kleinen lieveling in haar armen houdt en zijn rond hoofdje tegen haar wang laat rusten. Het mag haar eenigszins hinderen in haar bewegingen, haar armen mogen er vermoeid van worden, zij telt het niet, want het is voor haar kind, haar alles.
Welk een tegenstelling tusschen de ernstige trekken der moeder, die ingespannen naar haar werk tuurt, en de groote, vragende oogen van den kleinen jongen, maar die zich op moeders schoot zoo goed en zoo veilig voelt.