De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 17

Bij de Platen.

Hare Majesteiten te Arolsen. -

In het begin der maand Mei vertoefden HH. MM. de koninginnen te Arolsen, om getuigen te zijn van het huwelijk van prinses Elisabeth van Waldeck-Pyrmont, een jongere zuster der koningin-moeder, met den erfgraaf Alexander zu Erbach-Schönberg. Bij die gelegenheid is ook de photographische groep genomen, die men op de eerste bladzijde vindt gereproduceerd. Op den voorgrond ziet men het bruidspaar, waarvan de bruid, de 27jarige prinses Elisabeth, geen onbekende hier te lande is, waar zij gaarne ieder jaar een paar weken kwam doorbrengen. Koningin Wilhelmina en koningin Emma zal ieder gemakkelijk herkennen, terwijl de cijfers onder en boven met de bijgevoegde namen den lezer in staat stellen, met de voornaamste vorstelijke personen, die het huwelijk bijwoonden, en het gevolg onzer koninginnen kennis te maken.

Ten overvloede stippen wij nog aan, dat vorst Frederik van Waldeck-Pyrmont de oudste broeder, de vorstin-weduwe van Waldeck-Pyrmont de moeder van koningin Emma is; dat jhr. Van Tets van Goudriaan Harer Majesteits gezant is te Berlijn; dat jhr. Van Weede kamerheer van koningin Emma, barones Van Hardenbroek de grootmeesteres van koningin Wilhelmina, barones Van Ittersum eerste hofdame der koningin-moeder, graaf Dumonceau chef van het Militaire Huis en graaf Van Bylandt kamerheer van koningin Wilhelmina is.

Platzak thuis gekomen. -

Het is voor een jager, 's morgens met de beste verwachtingen uitgetrokken, natuurlijk niet aangenaam, 's middags of 's avonds met een leege weitasch te moeten thuiskomen. Maar indien dit een keer gebeurt - het beste paard struikelt wel eens en de knapste breister laat wel eens een steek vallen - dan is het even natuurlijk veel verstandiger, zulk een teleurstelling gelaten te dragen, dan een boos gezicht te zetten, een stoel ten onderste boven te gooien en in een norsche bui voor het haardvuur plaats te nemen.

De jager op onze gravure heeft het laatste gedaan, wat geen ander gevolg heeft, dan dat de huisgenooten hem achter zijn rug uitlachen.

Dat uitgelachen worden overkomt ook wel eens niet-jagers, die, als ze ontstemd zijn, meenen, dat een stuursch gezicht de menschen schrik aanjaagt. In den regel worden ze dan nog voor den gek gehouden op den koop toe.

Reeën bij de manoeuvres. -

Hier te lande zal het wel niet voorkomen, dat door het schieten en de militaire oefeningen bij de manoeuvres reeën uit haar leger worden opgeschrikt; maar bij onze oostelijke naburen is dat geen zeldzaamheid.

Het is een aardig gezicht, die schuchtere dieren bij het losbranden van geweer- en kanonvuur de slanke koppen te zien opsteken en de ooren spitsen. Nieuwsgierig kijken ze toe, maar niet zoodra zal een afdeeling ruiterij of voetvolk den kant uitkomen, waar ze staan, of in een oogwenk zullen ze in het bosch verdwenen zijn.

Een rustig plekje aan het meer. -

't Is een echt landelijke idylle, die de gravure op onze laatste bladzijde te zien geeft, en in de warme zomersche dagen zou men naar de koelte verlangen, die hier moet heerschen. En hoe rustig is het leven in de kluis aan het meer, waar men niet naar allerlei conventioneele dingen hoeft te kijken, maar het ‘vrijheid, blijheid’ ten volle kan genieten. Rust is het kenmerk van alles wat we op deze gravure zien, en waar wij door onze zaken, onze bezigheden rusteloos worden voortgejaagd, is het bepaald een verademing, een tooneel van zoo kalme, volkomen rust een oogenblik kalm te genieten.