Mgr. Josephus Henricus Hubertus Drehmanns,
Bisschop van Roermond.
Toen in den avond van den 3en Februari de hoogbejaarde bisschop van Roermond, Mgr. F.A.H. Boermans, tot een beter leven overging, liet hij het diocees niet verweesd achter. Het vorig jaar, den last en de verantwoordelijkheid van het bisschopsambt te zwaar voelende voor zijn door jaren en ziekte gebogen schouders, had de grijze kerkvoogd een medehelper verzocht, evenals hij zelf zijn doorluchtigen voorganger, Mgr. Paredis, in den avond van diens leven had bijgestaan.
Den 22en Juni van het vorige jaar voldeed de H. Vader aan dit verzoek en benoemde Mgr. Josephus Henricus Hubertus Drehmanns tot bisschop van Facusa i.p.i. en coadjutor van den bisschop van Roermond met recht van opvolging.
Den bisschopsstaf, aan de stervende handen van Mgr. Boermans ontgleden, nam Mgr. Drehmanns over, en den 5n Februari werd Z.D.H. in de kathedraal van den H. Christoffel op plechtige wijze als bisschop van Roermond geintroniseerd. Nadat in tegenwoordigheid van het hoogwaardig kapittel de pauselijke breve was voorgelezen, waarbij de bisschop van Facusa bij overlijden van Mgr. Boermans tot bisschop van Roermond werd benoemd, besteeg de nieuwe kerkvoogd den troon en nam bezit van den bisschoppelijken stoel. Het kapittel knielde aan zijn voeten neer, erkende en huldigde hem als wettigen opvolger van Mgr. Boermans en als bisschop van Roermond. Mgr.
dr. P.J. Hoefnagels, vicaris-generaal van het bisdom, proost van het kathedraal kapittel en president van het Groot-Seminarie, wenschte den nieuwen bisschop namens de hoogeerwaarde kanunniken, de geestelijkheid en de geloovigen van het diocees geluk, waarop Mgr. Drehmanns antwoordde, dat hij, rekenende op den steun en de toewijding van het kapittel en de geestelijkheid, zou trachten een waardig opvolger te worden van den dierbaren en diep betreurden overledene.
Mgr. J.H.H. Drehmanns, de zeventiende bisschop van het in 1568 opgerichte bisdom Roermond, werd den 16en April 1843 in de H.-Geeststraat te Roermond geboren en is de eerste zoon der grijze bisschopsstad, die daar den bisschoppelijken zetel bestijgt.
Zijn brave ouders, F.J. Drehmanns en W. Schröder, gaven den jeugdigen Jozef een echt christelijke opvoeding, door woord en voorbeeld het ontvankelijk kindergemoed vormend voor het goede, edele en schoone, en de kiemen van vele deugden, die daarin sluimerden, tot veelbelovenden wasdom ontwikkelend, Na de lagere school doorloopen te hebben, bezocht Mgr. Drehmanns achtereenvolgens het Bisschoppelijk College te Roermond, het Klein-Seminarie te Rolduc en eindelijk het Groot-Seminarie, en ontving, nog niet ten volle drie en twintig jaar oud, den 17n Maart 1866 de H. Priesterwijding. De jeugdige priester dacht er aan, het bisdom Roermond te verlaten en was reeds tot kapelaan te Maaseyck benoemd. Maar een gelukkig toeval, of liever, een bijzondere beschikking der Voorzienigheid deed den talentvollen priester voor het diocees Roermond bewaard blijven. De eerwaarde heer Drehmanns werd tot professor aan het college te Weert benoemd, waar hij meer dan twintig jaar al de gaven van hoofd en hart besteedde aan de ontwikkeling en opvoeding der studeerende jeugd. Maakte de kundige leeraar zich zoodanig met de vreemde talen vertrouwd, dat van zijn hand een Latijnsche en Hoogduitsche spraakkunst verschenen, de gewijde wetenschappen werden niet verwaarloosd en de studie der H. Schrift trok hem bijzonder aan. Toen dan ook in 1886 Mgr. dr. P. Hoefnagels het hoogleeraarsambt in de Schriftuurverklaring aan het Groot-Seminarie neerlegde, wees Mgr. Boermans, die den Weertschen professor had leeren kennen en waardeeren, den eerwaarden heer Drehmanns als diens opvolger aan. Dertien jaar lang was deze professor der Schriftuur en heeft als zoodanig een belangrijk aandeel gehad in de opleiding van een aantal jeugdige levieten tot het priesterschap. Bovendien heeft Mgr. Drehmanns ook buiten de grenzen van het diocees zijn naam als Schriftuurverklaarder gevestigd door zijn vertaling van het boek der Psalmen, een onderdeel van de Bijbelvertaling, vóór eenige jaren door
professoren der vijf Nederlandsche Groot-Seminariën ondernomen. De hoogeerwaarde heer Drehmanns was niet enkel een veilige gids voor zijn leerlingen, hij was ook, vooral in de laatste jaren, een vraagbaak en raadsman voor veel geestelijken, die in moeilijke gevallen bij hem aanklopten om raad. En toen Mgr. Boermans, wien bij het klimmen der jaren de last van het bisschopsambt te zwaar werd, het verlangen naar een coadjutor te kennen gaf, wees de volksmond Mgr. Drehmanns aan, die een paar maanden te voren tot kanunnik van het kathedraal kapittel was benoemd.
Met den titel van bisschop van Facusa werd de 56jarige prelaat door Z.H. den Paus als coadjutor van Mgr. Boermans en toekomstig bisschop van Roermond aangewezen. Slechts een half jaar heeft hij den hoogbejaarden kerkvoogd voor een goed deel van de lasten der bisschoppelijke waardigheid kunnen ontheffen, om voortaan den vollen last van dat verheven ambt op zijn schouderen te nemen. Maar die last zal niet te zwaar voor hem zijn, daar hij, zooals zijn zinrijk devies zegt, met Christus arbeidt: Cum Christo laboro.
Moge het Mgr. Drehmanns, wiens portret de eerste bladzijde van den nieuwen jaargang siert, gegeven zijn, vele jaren den bisschoppelijken zetel van Roermond te bekleeden en het aan zijn hoede toevertrouwde diocees tot nog hoogeren bloei te brengen.