De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 16

Bij de Platen.

Een schildergenie in den dop. -

De moeder op onze eerste gravure vindt niet, evenals de mevrouw in Hildebrandt's opstel over de Hollandsche jongens, het oplaten van vliegers een te wild spel. Integendeel, ze heeft er niet tegen, dat de jongens - geen bleekneuzige kinderen met blauwe kringen onder de oogen, zooals mevrouws Fransjen - zich met dat spel vermaken, en met welgevallen heeft ze de noodige toebereidselen, als het plakken van den vlieger, het maken van den staart enz. gadegeslagen. Maar nu komt er nog iets extra's. Willem heeft een verfdoos, een penseel en, vooral, liefhebberij in de edele schilderkunst. Met een vastheid van oog en hand, die menig artist den jeugdigen dilettant zou benijden, hanteert hij het penseel en verfraait den vlieger op een wijze, die de broertjes en zusjes eenvoudig verstomd doet staan.

Ook moeder volgt met belangstelling en voldoening den arbeid van haar veelbelovenden zoon. Wie weet, of zij niet reeds een groot schilder in hem ziet, die eenmaal de wereld met de faam van zijn naam zal vervullen.

Een moeilijke som. -

Dat Hildebrand in zijn opstel ‘Kinderrampen’ niet spreekt over huiswerk, is vermoedelijk alleen hieraan toe te schrijven, dat deze kwelling in zijn tijd nog niet uitgevonden of althans niet algemeen was.

Vraag het maar aan den jongen op onze laatste gravure, die al een half uur op een som heeft zitten zweeten, of het huiswerk geen plaats verdient in de categorie kinderrampen.

Ten einde raad heeft hij de hulp van zijn vader ingeroepen, maar ook deze kan met de som niet zoo grit klaar komen, en zijn vrouw, die belangstellend naar al dat gecijfer kijkt, is stellig van oordeel, dat meester te veel van de kinderen vergt.

't Geheel vormt een aardig genre-stukje, het leven afgekeken, want er zijn méér jongens, die voor een moeilijke som vastzitten, en méér vaders, op wier hulp dan een beroep wordt gedaan.