De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 16

Bij de afbeelding der kapel van het Seminarie.

Als wij bij 't klimmen van de jaren
Weemoedig in 't verleden staren
Langs de afgelegde levensbaan,
Komt helder voor den geest ons zweven
De schoonste morgen van ons leven,
Wiens luister nooit zal ondergaan.

In 't diepste van de ziel bewogen,
Met blijde tranen in onze oogen
Begaven wij ons naar 't altaar,
Om daar met sidderende leden
Voor 't eerst de plaats te gaan bekleeden
Van d' eenig waren Offeraar.

Ook hij, die, door Gods hand geslagen,
Het offer niet meer op kan dragen,
Vergeet dien schoonen morgen nooit.
Van 't altaar komt de glorie dalen,
Die om des priesters hoofd blijft stralen,
In droeve tijden nog hem tooit.

Waar voelden wij meer blij genieten,
Waar milder de genade vlieten,
Die nederstroomde van het kruis?
Waar zoeter voorsmaak ons gegeven
Der vreugde van het eeuwig leven
Dan, Warmond, in uw bedehuis? -

Wij jublen, nu wij 't oord gedenken,
Waar God ons zooveel heil kwam schenken,
Ons voor 't altaar heeft opgeleid.
Weer voelen wij ons hart ontgloeien
En uit onze oogen tranen vloeien
Van kinderlijke dankbaarheid.

Princenhage, 25 Mei 1899.
P.M.J. Lurasco, Pr.