[Nummer 4]
Paaschmorgen.
Ter gelegenheid van het hoogfeest van Paschen bieden wij onzen lezers in dit nummer de reproductie aan van een tryptiek of driedeelige schilderij van den Duitschen meester Karl Gottlob Schönherr, die op hoogst gelukkige wijze de groote en blijde gebeurtenis van den Paaschmorgen weergeeft.
De drie deelen der schilderij, op onze eerste bladzijde afzonderlijk afgebeeld, moet men zich voorstellen als aan elkaar verbonden op de wijze van een oude tryptiek of drieluik, zooals de moderne kunstterm luidt.
Het middelste gedeelte vertoont den glorievol verrezen Verlosser, met de litteekenen zijner wonden nog in handen en voeten, maar omstraald van een hemelschen luister. Het smartvolle lijden is geleden. De bange strijd tegen hel en dood is gestreden: als overwinnaar treedt Hij uit de duistere grafspelonk in den klaren dag, omgeven van het frissche morgenlandschap, waar de gansche natuur, zoo diep geschokt bij zijn gruwzamen dood, Hem met stillen eerbied begroet, gelijk de kunstenaar treffend naïef heeft aangeduid door het vogeltje, dat aan de voeten des Heilands zijn loflied kweelt.
Intusschen zijn de vrome vrouwen en beminde leerlingen des Heeren aan het leege graf gekomen. Op het rechterpaneel der tryptiek zien wij Petrus en Joannes voor den ingang der grafspelonk; op het linkerpaneel zien we hen daarbinnen gedrongen en op de leege plek staren, waar zij gemeend hadden, den Doode te vinden.
‘Zij hebben mijnen Heer weggenomen,’ meenen wij hen te hooren zeggen, ‘en ik weet niet waar zij Hem gelegd hebben.’
Weldra zal de Engel hen troosten met de blijde tijding: ‘Hij is hier niet, Hij is verrezen, gelijk Hij gezegd heeft.’
De schilder van deze drie fraaie paneelen, professor Karl Gottlob Schönherr, is in 1824 te Lengeteld in Saksen geboren en reeds sinds lange jaren als leeraar werkzaam aan de Dresdener kunst academie. Diegenen onzer lezers, welke de vermaarde galerij van Dresden mochten gezien hebben, zullen zich wellicht zijn hoogst verdienstelijke schilderij ‘De opwekking van Tabea door Petrus’ herinneren.
paaschmorgen, naar de tryptiek van prof, karl gottlob schönherr.