De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 15

Bij de Platen.

Nieuwsgierig Aagje. -

Wat er toch op straat gebeuren mag, dat het aardige deerntje van onze plaat, straks nog zoo ijverig met haar naaiwerk bezig, eensklaps van haar stoel opspringt en uit het venster staart, daarbij wel zorgende dat zij van buiten niet gezien wordt?

Och, er hoeft zooveel bijzonders niet te gebeuren om de nieuwsgierigheid van een jonge dochter Eva's op te wekken. 't Is voldoende dat zij haar buurmeisje met een nieuwen hoed op naar buiten ziet komen of haar ziet praten met een onbekende. Dergelijke kleinigheden, waar een ander heelemaal niet op letten zou, ontgaan het scherpziend oog van ons nieuwsgierig Aagje niet, en zij moet er het hare van hebben.

Nu, zoo lang het dergelijke onschuldige kleinigheden betreft, zal niemand het zoo kwalijk nemen, dat zij er graag haar spits neusje in steekt. Dat gaat wel over als zij later andere dingen aan het hoofd krijgt dan dergelijke beuzelingen. Maar er zijn ook dochteren Eva's, wier neus met de jaren hoe langer hoe spitser wordt, waarmee dan haar tong gewoonlijk gelijken tred houdt. En dat is leelijker.

Sledevaart. -

Het is een trotsch, feestelijk gezicht, een mooi opgetuigd paard met pluimbossen en rinkelende bellen, in gelijkmatigen, huppelenden draf voor een sierlijke arreslee te zien, waarin, zooals op Eerelman's tafereeltje, een kloeke jonge dame, in bont gedost en door een prachtig tijgervel voor de doordringende kou beschut, de teugels houdt. En de schilder heeft al een bijzonder mooi spannetje uitgekozen, om ons dat eens goed te laten zien. We zijn in de gelegenheid, het goed op te nemen; want de spoorwegwachter sluit juist den slagboom van den overweg, daar in de verte de trein komt aansnorren. Met een krachtigen ruk aan den teugel brengt de dame in de slee het vurige paard onmiddellijk tot staan en het buigt gewillig den fieren kop onder het bedwang van haar zachte, maar sterke hand.

Eerelman is een meester in het schilderen van paarden; maar in dit arreslee-paard is hij al bijzonder gelukkig geweest.

Trouwe vrienden van de Illustratie. -

Een huiselijk tafereeltje, zooals men in de duizenden gezinnen, waar de Illustratie als huisvriend de geregelde gast is, elk oogenblik in werkelijkheid kan aanschouwen. Jong en oud hebben zich aan de tafel geschaard, waarop de afleveringen van het geliefkoosde tijdschrift liggen uitgespreid. De kleintjes hebben hoofdzakelijk oog voor de mooie platen of studeeren op de aardige raadseltjes en opgaven van den omslag. Wij zouden durven wedden dat

[p. 360]

het jonge goedje op onze plaat bezig is met het oplossen van een rebus. De oudste zuster heeft er schik in, ze daarbij een handje te helpen. Ze moet lachen om de koddige origineele oplossingen, die van links en rechts aan de hand worden gedaan. Het kleine lachebekje in het midden slaat er maar een slag naar in het honderd, tot groot vermaak van haar broers, die het soms uitgieren, maar toch ook ijverig toezien of zij er niet beter uit wijs kunnen worden; want ziet ge, er is zoo'n prachtige prijs uitgeloofd, en elke goede oplossing dingt daarnaar mee.

sledevaart, naar de schilderij van o. eerelman.

De moeder is intusschen blij, dat het levendige volkje door de Illustratie zoo rustig bezig gehouden wordt. Zij profiteert van de gelegenheid om gauw het slot uit te lezen van een mooi verhaal, waarvan de vervolgen haar al weken geboeid hebben. Het bevalt haar bijzonder en zij zal het haar man en zoon als die straks thuiskomen, eens warm aanbevelen; want zij heeft liever dat die thuis de Illustratie lezen, dan dat ze in het koffiehuis hun avonduren doorbrengen. 't Is een verstandige moeder, die de huisgenooten, groot en klein, in huis weet te houden; daartoe is geen beter middel dan een abonnement op de Belgische Illustratie.