Bij de Platen.
Nachtelijke aanval van torpedobooten op een vijandelijk eskader. -
Op de reede is het eskader pantserschepen voor anker gekomen. Het is avond geworden. Wel heeft men in den loop van den dag door de adviesjachten vijandelijke schepen waargenomen; het eskader heeft beproefd ze tot den strijd uit te lokken en is daartoe in volle zee gestoken. Maar de vijand heeft den aanval ontweken - alleen de regelmatige afstanden tusschen de zwarte opstijgende rookwolken hebben gelegenheid gegeven, de sterkte van den tegenstander te schatten. Toen viel de avond in - een verder achtervolgen behoorde niet tot de instructies van het eskader, Slechts een paar vlugge schepen, adviesjachten, hebben tot taak, op verkenning uit te gaan. Want in den strijd ter zee zoo goed als in den oorlog te land is de eerste voorwaarde tot de overwinning de nauwkeurige kennis van de sterkte des vijands en van de plaats, waar hij zich ophoudt.
In het eigen vaarwater, in het gezicht van den eigen vuurtoren (in geval van gevaar zou het licht wel gedoofd zijn, om den vijand niet tot baken te dienen), misschien in het bereik der kanonnen van het kustfort, liggen de ijzeren kolossen daar statig en rustig. De lichten zijn naar oorlogsgebruik bedekt. Adviesjachten of misschien torpedobooten zorgen voor hetgeen wij landratten den voorpostendienst noemen. Diepe stilte heerscht in het rond; de zee is ternauwernood gerimpeld, maar de maan herhaaldelijk door zware wolken omsluierd.
In regelmatige slagen is voor weinige minuten ‘acht glazen’ (middernacht) aangekondigd. Daar stijgt van een der adviesjachten een raket omhoog en als bij tooverslag wordt het levendig op de pantserschepen. Vuursignalen volgen elkander op. - Naar alle kanten werpen de electrische zoeklichten hun dagheldere stralenbundels, om den vijand op te sporen, wiens aanval daar zoo even gesignaleerd werd.
En in breede rij komen met duizelingwekkende snelheid de kleine vaartuigen aangeschoten, die er zoo onschuldig uitzagen en toch de machtige pantserkolossen in weinige seconden kunnen vernietigen. Met bedekte lichten kwamen zij aangeslopen, eerst opgemerkt, toen zij het eskader al dicht genaderd waren - zes torpedobooten, gevoerd door de divisieboot, waarop zich de commandant der kleine flotille bevindt.
Even klinkt een commando, en alles is in beweging. Kort beraad, snel handelen, moedig doortasten, dat zijn de onmisbare vereischten voor het welslagen van een torpedo-overrompeling bij nacht. Elk van de slanke vaartuigen wordt door een officier gecommandeerd, en ieder hunner weet, dat het stoute stuk misschien het laatste van zijn leven is. Maar onberekenbaar kunnen de gevolgen zijn voor de zaak des vaderlands!
Lichtend rood is nu een ster omhooggestegen. Dat is het sein tot den aanval, en met de snelheid van een afgeschoten pijl komen de zwarte, smalle scheepjes aangevlogen. Maar plotseling wordt het rondom de aanvallers zoo helder als de dag. De zoeklichten hebben den reeds naderenden vijand ontdekt. De verraderlijke stralen laten de gevaarlijke aanranders niet meer los. Van alle kanten knettert het geschut, de snelvuurkanonnen aan boord der pantserschepen geven hun in eens de laag.
Maar ondertusschen dringen de vlugge booten tusschen het eskader, werpen in het gunstig oogenblik hun torpedo's uit, om dan met een snelle wending in volle vaart weer te ontsnappen en te verdwijnen in de duisternis van den nacht.
Intusschen is het ook op het tooneel van den strijd weer nacht geworden. Slechts weinige minuten verliepen sinds het eerste signaal den vijand opmerkzaam maakte. En toch wat kan er in die enkele minuten gebeurd zijn! Is de aanval gelukt, is ook maar een enkel van de onooglijke bootjes er in geslaagd, zijn torpedo aan te brengen, dan worstelen nu al honderden menschen in de golven met den dood, dan zinkt wellicht een dier groote pantserschepen naar de diepte, millioenen aan staatseigendom met zich sleepend.
Of de aanvaller zelf daarbij te gronde gaat doet aan het succes niets af. Een officier, zestien man en een boot! Wat maakt dat uit in den oorlog!