De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 15

Bij de Platen.

Een kunstschilder in het dorp. -

Men kent de legende of, wil men, het sprookje, verbonden aan Rafael's Madonna della sedia. Op een tochtje door het vrije veld ontdekte hij een jonge moeder met haar eersteling op den schoot. De frissche, natuurlijke bevalligheid van moeder en kind trof den kunstenaar zóó, dat hij aanstonds naar palet en penseelen greep om de bekoorlijke groep naar het leven af te malen. En daar hij geen doek of paneel bij de hand had, vergenoegde hij zich voor zijn schets met den bodem van een in duigen gevallen ton. Zoo ontstond de beroemde ronde schilderij, waarvan de Illustratie al voor jaren een afbeelding gegeven heeft, en waarop wij de Moedermaagd zien voorgesteld, in vervoering van moederliefde gebogen over het kind, dat zij innig aan het hart drukt.

Van een dergelijke geschiedenis nu zijn we hier getuige. We zijn in het land, waar de traditiën van den gouden tijd der christelijke schilderkunst nog voortleven, in het een of ander afgelegen Umbrische dorp, en een kunstbroeder en volgeling van Rafael heeft daar onder de eenvoudige landelijke bevolking een jonge moeder met haar kind aangetroffen, die hem uitstekende modellen lijken voor een Madonna met het goddelijk kind. Dadelijk heeft hij haar voorgeslagen, een paar uurtjes met haar allerliefsten kleine voor hem te willen poseeren. En daar heeft de gelukkige jonge moeder, trotsch op het voorrecht dat haar lieveling zal te beurt vallen, het kindje Jesus te mogen verbeelden, niets tegen

[p. 64]

gehad. In Italië, het land der kunst, is zoo iets niet vreemd, en onmiddellijk heeft ze zich door den kunstenaar in de vereischte pose en belichting laten zetten, na eerst haar jongske een schoon hemdje te hebben aangetrokken. De kleine begrijpt welk een verheven taak hem hier te vervullen staat en gewillig strekt hij, op de aanwijzing van den schilder, de armpjes uit op de wijze als gewoonlijk het kind Jesus wordt voorgesteld.

De heele buurt is natuurlijk uitgeloopen om den kunstenaar bij den arbeid gade te slaan. Vooreerst de oude pastoor, voor wiens kerk de schilderij allicht zal bestemd wezen en die misschien den schilder aan het dankbare model heeft geholpen. Met kennersoog en zichtbare voldoening volgt hij de streken van het penseel. Maar ook de overige omstanders toonen niet minder belangstelling in het kunstwerk, de dikke slager, het oude grootmoedertje, de man met den korf op den schouder, en niet het minst de kleine kleuters, die het den schilder bij zijn arbeid niet weinig lastig maken. Ten minste een ondeugende guit op den voorgrond veroorlooft zich al de vrijheid, in zijn kleurendoos te rommelen, zoodat de kunstenaar, bezorgd voor zijn spullen, van achter zijn doek komt kijken om den deugniet te verbieden.

Alleen in Italië, waar de kunst nog leeft met en onder het volk, kan een dergelijk tooneeltje spelen.

De Hemelvaart des Heeren. -

In ons Paaschnummer gaven wij een reproductie van een der groote muurschilderingen in de kerk St.-Sulpice te Parijs, voorstellende de verrijzenis. Ditmaal brengen wij onzen lezers een ander van die vier groote tafereelen onder de oogen, welke de vier wanden van het transept versieren. Alle vier zijn het schilderingen van opmerkelijke schoonheid, waarmee de schilder Emile Signol zijn verdienstelijke kunstenaarsloopbaan waardig bekroond heeft. Elk dier composities meet elf meter 80 centimeter hoogte bij een breedte van vijf meter en 30 centimeter. Tot dusver is er nooit een reproductie van gegeven, daar de kunstenaar bij zijn leven zich uit bescheidenheid daar altijd tegen verzette. Maar nu hij dood is, wordt zijn toestemming daartoe niet meer vereischt, en na ter gelegenheid van het Paaschfeest zijn verrijzenis te hebben weergegeven, bieden we onzen lezers ter gelegenheid van het feest van O.H. Hemelvaart het tafereel aan, dat dit nummer versiert.

Evenals de vorige drie schilderingen is ook deze in twee deelen verdeeld, waarvan het onderste het verhaal van het Evangelie voorstelt, terwijl het bovenste aan de voorzegging van het oude testament herinnert. Het vertoont God den Vader, die zijn welbeminden Zoon een zetel heeft bereid aan zijn rechterhand, waarboven de H. Geest, in de gedaante eener duif, zijn stralen nederschiet. De groote benedengroep draagt tot opschrift: ‘En hij zeide hun: Gaat en verkondigt het Evangelie aan alle schepselen. - De Heer Jesus, dit gezegd hebbende, werd opgenomen ten hemel, waar Hij gezeten is aan de rechterhand Gods.’