metende, waar fonteinen klateren en een waterbekken door zwanen verlevendigd wordt. Rondom loopt een zuilengang.
Rechts van het voorplein komt men in de groote gastenzaal, die 45 voet in het vierkant meet en waarvan de versieringen in Italiaanschen Renaissance-stijl zijn uitgevoerd. De muren zijn met lambrizeeringen van uitgezocht Mexicaansch onyx bekleed, waarboven friezen en arabesken in kostbaar marmer, paarlemoer en goud zijn aangebracht. De zoldering is in zachte kleuren en zilver gehouden, en de zaal biedt vooral des avonds een kleurrijk beeld, als een zacht licht stroomt over de schaar van uitgelezen gasten, die naar de muziek der kapel luisteren.
De heele eerste verdieping is voor feestelijkheden bestemd. De groote vergulde balzaal met haar bleekroode pijlers van albast, haar glasmozaïeken en met turkooizen ingelegde zetels heeft bij een lengte van 125 en een breedte van 80 een hoogte van meer dan 40 voet. Een balkon en afzonderlijke loges bevinden zich in de zaal, die ook tot opera-voorstellingen kan worden gericht. In het middelpunt van het gebouw bevindt zich een tweede, 100 voet lange en 50 voet breede balzaal, terwijl een derde, die ook nog 200 tot 300 personen kan bevatten, aan de voorzijde naar de Fifth Avenue gelegen is. Op dezelfde verdieping kunnen behalve drie bals te gelijker tijd nog een dozijn kleinere vermakelijkheden gegeven worden.
De bewonderenswaardige decoratieschilderingen van de groote bal- en eetzaal zijn het werk van de Amerikaansche kunstenaars Edwin Blashfield, Will Low en Charles Turner. De beide groote plafondschilderingen der balzaal, die in twee afzonderlijke groepen van vijftien en acht en twintig levensgroote figuren den dans en de muziek verheerlijken, zijn het beste, wat de Amerikaansche muurschildering tot dusver heeft opgeleverd. Will Low heeft in veertien medaillons de nationale muziek der verschillende landen in den ouden en in den nieuweren tijd en in zes boogvormige velden de kunsten der muzen van het oude Hellas afgebeeld.
De tweede verdieping bevat een reeks prachtige staatsiezalen, die op de Fifth Avenue uitkomen en voor den president der Vereenigde Staten en de vorstelijke personen, die New-York bezoeken, bestemd zijn.
het hotel astoria te new-york, het grootste der wereld.
De overige veertien verdiepingen kunnen 1500 personen een onderkomen aanbieden. Daar door acht onophoudelijk op en neer gaande liften het verkeer tot met de hoogste verdiepingen wordt onderhouden, zijn de hoogst gelegen kamers het meest gezocht, daar zij een ver uitzicht bieden op den Oceaan.
De bovenste verdieping is gedeeltelijk voor de clubs beschikbaar, die er elk een afzonderlijke zaal hebben. Hier bevinden zich ook een groote biljartzaal voor dames en heeren, een schilderijengalerij en ateliers voor kunstenaars. De plafondschilderingen der Astor-galerij zijn het werk van Edward Sienmons, die er de twaalf maanden van het jaar op heeft afgebeeld. Het dak is zoo gebouwd, dat men er een tuin kan aanleggen, maar het ook tot andere doeleinden, zelfs wielrijden, kan bezigen.
Iedere verdieping is om zoo te zeggen een afgesloten geheel, een klein hotel op zich zelf. Telegraaf en telephoon verbinden het met alle deelen van het Amerikaansche vasteland. Het heele gebouw is uit brandvrije bouwstoffen opgetrokken, waarbij ook van het beste staal rijkelijk gebruik is gemaakt. In de ontzaglijke kelders, die zich twee verdiepingen diep onder het heele gebouw uitstrekken, liggen voortdurend voorraden wijn ter waarde van een half millioen dollars.
De maatschappelijke verhoudingen in het Oosten der Vereenigde Staten, die er zelfs rijke gezinnen toe brachten, aan het wonen in dure hotels boven een eigen huis de voorkeur te geven, hebben den eigenaar van Astoria, den heer Boldt, genoopt, met behulp der ontzaglijke geldsommen, die het huis Astor tot zijn beschikking stelde, de reusachtige zaak te ondernemen. Thans is hij niet enkel een hotelhouder in den Europeeschen zin van het woord, maar een lid der New-Yorksche geldaristocratie, wiens vermogen op minstens vijf millioen dollars geschat wordt. Hij geniet het onbepaalde vertrouwen van de voornaamste kapitalisten des lands, beschikt over politieken invloed wanneer hij wil, en noemt de eersten van het land zijn vrienden. Door den heer Boldt te worden aanbevolen en tot de ontvangstdagen van zijn vrouw toegelaten te zijn staat bijna gelijk met toegang te hebben bij de oude New-Yorksche familie Astor zelf.
De heer Boldt, die uit Holstein vandaan is en bijna zonder middelen in Amerika aankwam, is geheel een selfmade man.