In menschenhuid gebonden boeken. -
't Is bijna niet te gelooven, dat de menschelijke huid ooit voor boekbanden is gebruikt en toch zijn er meerdere exemplaren van te vinden. Zoo kocht het stedelijk museum van Parijs in 1889 een in menschenhuid gebonden afdruk der Fransche grondwet van 1793; 't is een klein, fijn bandje, verguld op snee, dat in 1793 te Dijon bij Bauste gedrukt werd. Een der vroegere eigenaars, Torgat de Villeneuve, schreef er een bemerking in aangaande den oorsprong van den band, die anders niemand zou vermoeden.
In Marlboroughouse in Engeland waren vroeger twee boeken te zien, gebonden in de huid van zekere Mary Naxman, die voor een tooverheks doorging en in 't begin dezer eeuw wegens moord werd terechtgesteld. Een Londensche boekbinder verkocht den Doodendans van Holbein, gebonden in menschenhuid.
Toen André Leroy de balseming van den dichter Delille bij woonde, verzocht hij twee stukjes van diens huid en plakte ze op den band der Georgica. De dichter Alfred de Musset en de Belgische minister Bedy bezaten ook in menschenhuid gebonden boeken: de philosophische werken van Suard.