De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 13

Bij de Platen.

De jonge Albrecht Durer komt bij Wohlgemuth in de leer. -

De grootste meester moet natuurlijk beginnen met een leerling te zijn, al vliegt hij den man, die hem de eerste beginselen der kunst onderwijst, ook later ver over het hoofd. Zoo zien wij hier den grootmeester der Duitsche schilderschool, den machtigen kunstenaar Albrecht Durer als een bescheiden knaapje staan tegenover den ouden Wohlgemuth, dien hij eenmaal zelf vereeuwigen zou door het portret, nog heden te Munchen bewaard en den ouden schilder voorstellende in het drie-en-tachtigste jaar zijns levens.

Op ons tafereel ziet Wohlgemuth er reeds als een krasse grijsaard uit. Maar daar hij in 1434 te Neurenberg geboren was, zijn jonge stadgenoot Albrecht Durer aldaar in 1471 het levenslicht had aanschouwd en op zijn vijftiende jaar bij hem in de leer kwam, kon hij toen toch niet meer dan een goede vijftiger wezen.

Wohlgemuth gold toen voor den besten schilder van het kunstrijke Neurenberg en had uit den omtrek en van ver in het rond zooveel bestellingen meestal van altaarstukken en votiefschilderijen, dat hij zijn kunst met talrijke helpers, bijna fabriekmatig kon uitoefenen. Zijn werk verheft zich dan ook niet bijzonder boven dat van een vaardig ambachtsman.

Te Neurenberg en in den omtrek vindt men nog verscheidene staaltjes van zijn arbeid, die zich onderscheiden door de harde, strenge, scherpe manier der oude Neurenberger school, welke meer werk maakte van de omtrekken dan van de kleur. Tot het beste wat hij gemaakt heeft, behooren vier altaarvleugels in de

[p. 248]

St.-Mauritskapel te Neurenberg, voorstellende de heilige Catharina, Rosalia, Georgius en Johannes den Dooper.

Het laat zich begrijpen dat Wohlgemuth in zijn tijd onder de aanzienlijkste burgers van zijn vaderstad gerekend werd, zoodat het niet te verwonderen is dat de oude Durer, toen hij den kunstaanleg van zijn jongen opmerkte, hem aan den algemeen geachten meester ter opleiding toevertrouwde.

Hij zelf was volstrekt niet vreemd aan de kunst; want hij was een bekwaam goudsmid, en in die dagen, toen kunst en ambacht niet zooals nu door een breede kloof gescheiden, maar innig verbonden waren, hoefde een goudsmid zich volstrekt niet minder te rekenen dan een schilder.

Graag had hij zijn veelbelovenden Albrecht in het eigen vak opgeleid, maar de jongen toonde zoo groote neiging en zoo onmiskenbaren aanleg tot teekenen en schilderen, dat hij besloot, den ouden Wohlgemuth eens over den knaap aan te spreken.

Onze gravure vertoont vader en zoon, in de werkplaats van den schilder, die zich een oogenblik van den ezel afwendt om de teekeningen te bezien, die de goudsmid aan zijn hooggewaardeerd oordeel onderwerpt. Zijn kennersblik ontdekt daarin onmiddellijk het werk van een ontluikend talent en hij aarzelt dan ook niet, een zoo veelbelovenden leerling onder zijn leiding te nemen.

Zoo ooit een meester genoegen aan een leerling beleefd heeft, dan was het zeker wel de brave Wohlgemuth, die zich op den ouden dag nog naar het leven op het doek mocht zien gebracht door Durer, die toen al een Europeesche vermaardheid genoot en inmiddels in Italië heel wat grootere meesters dan Wohlgemuth had leeren kennen.

In No. 18 van den loopenden jaargang zagen wij hem in de werkplaats van den Venetiaanschen meester Bellini.

sultansgraven in den kampong van kota radja.

Goede jachtbuit. -

Inderdaad hebben de jagers hier goeden buit gemaakt, een prachtig wild zwijn, dat wie weet, al sedert maanden de schrik was van de heele streek. Het heeft heel wat moeite gekost, den geweldigen sinjeur machtig te worden; maar de honden hebben hem geducht nagezeten en na een verwoede, wanhopige worsteling is hij ten slotte, doodelijk gewond, den jagers in handen gevallen.

Na de vermoeienissen van de gevaarlijke jacht mogen de wakkere mannen nu wel een oogenblikje rust nemen en lustig drinken op de mooie vangst. Wel hebben ze ook nog wat kleiner wild buitgemaakt; ten minste de jongen op den voorgrond draagt een flink en vos op den rug, terwijl ook de weitasschen van de anderen goed gevuld schijnen. Maar, al legt een der jagers op den achtergrond zijn geweer nog even op een haasje of vogel aan, die schuw komt voorbijgevlogen, het zwijn blijft toch het prachtstuk van de heele jacht.

Men maakt zich al gereed, het kolossale beest op de slee te laden en het in triomf naar huis te voeren. De paarden zullen er een heelen trek aan hebben; maar over de hardbevroren sneeuw glijdt de slee gemakkelijk heen, en paarden zoowel als mannen zijn in Polen aan zulke jachten en sleetochten in de besneeuwde wouden en vlakten gewend.

een benting bij kota radja.