Allerlei.
Iets over slangenvergift. -
De vooral in Indië en Australië gedane waarnemingen op personen, die door vergiftige slangen waren gebeten, alsmede proefnemingen met het vergift zelf hebben de manier, waarop het werkt, doen kennen.
Bij de sectie toont zich het bloed in alle bloedvaten geronnen, wanneer een groote hoeveelheid slangenvergift daarin is doorgedrongen. In dit geval treedt de dood binnen weinige minuten in. Is de hoeveelheid vergif maar klein, dan volgt de dood eerst uren later en is het bloed niet geronnen.
De oorzaak van den dood schijnt in beide gevallen een verlamming van de ademhalings-werktuigen te zijn, daar de bloedlichaampjes hun werkzaamheid, zuurstof aan de verschillende lichaamsdeelen af te geven, verliezen.
Geheel in tegenspraak met de algemeen verspreide meening, dat slangenvergift groote pijnen veroorzaakt, is het feit, dat de dood zonder smarten en een soort van snelle of langzame verstikking is, veroorzaakt door het gebrek aan zuurstof.
Het tot dusver het best ontlede slangenvergift is dat der cobra. Het is een geelachtige, schuimende vloeistof, die na korten tijd haar vergiftige eigenschappen verliest. Stelt men het vergift echter aan een snelle verdamping bloot, dan vertoonen zich kleine, lichtgeelgekleurde korreltjes, die, zooals proefnemingen bewezen hebben, zelfs na twintig jaar hun vergiftige hoedanigheden nog ten volle bezitten. De scheikundige ontleding heeft aangetoond, dat het door de verdamping achterblijvende bezinksel - omtrent 28 percent van de giftige vloeistof - groote gelijkenis met het gewone eiwit vertoont.
De groote vraag is natuurlijk, of het mogelijk zal zijn, een werkzaam tegengift te vinden. Het eenige, wat men tot dusver bezit, is overmangaanzure kali, die evenwel maar een plaatselijken invloed heeft, en, indien ze niet aanstonds wordt toegepast, geheel nutteloos is, daar het vergift bijna op hetzelfde oogenblik als de beet den bloedsomloop binnendringt.
Men heeft bevonden, dat de cobra's en andere vergiftige slangen niet gevoelig voor slangenvergift zijn, terwijl minder vergiftige daaronder lijden. In het algemeen geldt de regel, dat, hoe vergiftiger de slang is, hoe onschadelijker de werking van dat vergift op haar is. Het schijnt dus, dat het bloed der vergiftige slangen een zelfstandigheid bevat, die de werking van het vergift vernietigt, en dit zal wellicht tot de ontdekking van een tegengift kunnen leiden.