Bij de Platen.
Visscherskinderen. -
Een echt Hollandsch schilderijtje: een drietal stil vergenoegde visscherskinderen, vertrouwelijk bij elkaar zittende op het met helm bewassen duin, en op den achtergrond de kalme, wijde zee, waarover een paar meeuwen scheren, - meer niet. Maar welk een weldadige poëzie gaat er uit van dat rustige tafereeltje!
Het oudste meisje zit te breien, het jongste speelt met een bloemetje en de kleine jongen ziet het met een genoeglijken glimlach aan. Die kinderen vervelen zich niet, zij kennen de jagende onrust niet, die de beweeglijke stadskinderen drijft. Zij zijn opgegroeid aan het eenzame strand met altijd de eindelooze zee voor zich en het onmetelijke luchtgewelf boven hun hoofden, en dat heeft hun gemoed gestemd tot die groote kalmte, dat rustig aannemen van het leven zooals het zich aanbiedt, en uit die gemoedsrust zullen zij later, mannen en vrouwen geworden, de sterkte putten om de gevaren te trotseeren en het leed te dragen, waaraan het visschersleven de eenvoudige, bedaarde kustbewoners zoo gestadig blootstelt.