Bij de Platen.
Kerkhofbezoek. -
De treffende dag van Allerzielen herroept voor onzen geest weer de dierbare afgestorvenen, die onder de groene zoden vim het kerkhof den grooten dag der opstanding afwachten. Daar, in de schaduw van het kruis, nu eens met zware en sierlijk gebeitelde zerken gedekt, elders alleen door een groenen gasterp voor het oog verborgen, rust intusschen enkel hun vermolmd gebeente, hun stoffelijk overschot. De ziel geniet óf hierboven reeds de eeuwige zaligheid, of toeft nog in de plaats der zuivering tot uitboeting der fouten, waartoe zij zich door de menschelijke zwakheid gedurende hun dm wandeling op aarde hebben laten verleiden.
Hoe troostrijk dat wij, hun achtergebleven betrekkingen, hen door onze gebeden en goede werken in de afdoening hunner schulden kunnen behulpzaam zijn! Is het, naar de H. Schrift zegt, een zalige gedachte voor de overledenen te bidden, het is ook een innige voldoening voor het minnende hart, onzen dierbaren, zelfs na hun dood, nog onze liefde te kunnen bewijzen door een gebed te storten op hun graf.
Het kerkhofbezoek op Allerzielen heeft reeds menigen schilder de stof geleverd tot een treffend tafereel. Ook de vervaardiger der schilderij, op onze eerste gravure weergegeven, heeft den weemoedigen ernst, de stille poëzie van zulk een kerkhofbezoek met innig gevoel vertolkt.
Twee meisjes, waarschijnlijk weezen, die haar ouders beweenen, staan in treurige gepeinzen verdiept voor het graf, waarop zij, naar het gebruik der streek, lantarentjes hebben ontstoken, en vouwen stil de handen tot een hartelijk gebed voor de rust hunner ziel.