De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10

Winter.

Uit liet kille Noorden

Vaart een scherpe zucht

Jaagt de blanke vlokken

Voort in speelsche vlucht; -

Waar de vooglen kweelden

Heel den zomer lang,

Kreunt in schrille akkoorden

Nu de doodenzang:

Winter, winter, winter!

Bevend van de koude,

Wanklend onder 't gaan,

Hoort de stramme grijze

't Lied des doodes aan:

't Hopend hart naar boven,

't Starend oog naar 't graf,

Klinkt het van zijn lippen

Als een echo af:

Winter, winter, winter!

Kind in 's levens lente,

Hoort gij in 't verschiet

't Onheilspellend naadren

Veler stormen niet?

Sluit, o sluit uw hartje,

Eer hun woeste kracht

U, verrast, zou dwingen

Tot de droeve klacht:

Winter, winter, winter!

Tilburg,

Alf. v. M.