De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10



[pagina 200]
Kerstnacht. Op 't gelui der torenklokken Ben ik, in den nacht ontwaakt, Met de herders heengetrokken Naar den stal, zoo klein en naakt. In hun midden knielde ik neder: Wat 'k gevoelde weet ik niet Bij het herderslied, zoo teeder, Bij 't zoo heerlijk Englenlied.... O, hoe straalde 's hemels tinne, En hoe brandde mij 't gemoed, Toen ik 't offer mijner minne Nederlegde aan Jezus' voet! En een vrouwe zag ik wenken: 'k Trad haar nader zonder schrik, En mijn ziele mocht zich drenken Aan heur zachten moederblik. Kinderarmpjes zochten koozend Om mijn hals zich heen te slaan, Kinderlipjes, lieflijk blozend, Boden zich te kussen aan. Zoete omhelzing, ras vervlogen! Nacht vol bovenaardsch genot! 'k Was de wereld gaarne onttogen En ontwaakt aan 't hart van God. W. de Veer, s.j. op reis naar bethlehem, naar de schilderij van l. besques.