De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10

Bange liefde.

Ik trad uit het huis mijner moeder,

Droef sloeg zij haar oogen neer.

‘Vaarwel! - Schrei, moeder, niet langer:

‘Na drie jaren ziet gij me weer!’

En 't werd mij, terwijl ik haar kuste,

Zoo angstig om 't harte, zoo bang

Als luidde de klok van ons dorpje

Een lijkstoet ten droevigsten gang.

Ik scheurde mij los uit haar armen,

En weenende sprak zij geen woord...

‘O God! heeft ook moeder in 't harte

't Gelui van die doodklok gehoord?’...