De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10

[p. 129]

[Nummer 17]

Aller-zielen.

(Eccli. 38; 16. - 1 Thess. 4: 12. Apoc. 14, 13. - Sap. 3, 1-8.

'k Herdenk mijn dooden...

Hun vroeg gemis

Vervult het harte

Met droefenis.

Ik geef mijn tranen

Den vrijen loop;

Maar 't is geen weenen

Als zonder hoop:

Hen, die gestorven

Zijn in den Heer,

Zie ik als zaal'gen

Voor eeuwig weer.

De onzinnige oordeelt

Hun dood een straf,

En noemt hun uitgang:

Vergaan in 't graf.

Zóó niet de Wijsheid

Van 't godlijk Woord:

Zij zijn in vrede

En leven voort.

Van hier getogen

Naar beter land,

Zijn ze in de hoede

Van 's Heeren hand.

Beproefd op aarde

Door kruis en strijd,

Heeft God ze als vrienden

Bij zich verblijd,

En hun geschonken

Een heerlijk loon

Voor al hun offers

Hem aangeboôn.

Hun glorie schittert

Als zonneschijn;

De Heer zal eeuwig

Hun Koning zijn.

'k Ben met mijn dooden

In stil verkeer:

Een weinig tijds nog

En 'k zie hen weer.

Al sneller daal ik

Het bergpad af,

En straks ontvalt me

De pelgrimsstaf;

Dan hoor ik 't aardsche

‘Vaarwel!’ - Daarna

Hun hemelsch ‘Welkom!

Alleluja!’

B. van Meurs.

kerkhofbezoek, naar de schilderij van w. gause.