Bij de Platen.
Het visschen met kormoranen in Japan. -
De mensch heeft zich de dierenwereld op de meest verschillende wijze weten dienstbaar te maken. Terwijl vele dieren hem voedsel en kleeding verschaffen, of zijn akkers bebouwen en lasten torsen, heeft hij andere tot de jacht afgericht.
Op de eerste plaats maakt hij voor dit doel gebruik van den hond, zijn trouwsten gezel, maar ook nog andere dieren als het fret en den jachtluipaard, ja zelfs vogels heeft hij reeds sinds langen tijd voor de jacht geschikt gemaakt.
In de middeleeuwen werden in Europa de valken tot de jacht op reigers en andere vogels afgericht, en Chineezen en Japanners gaan nu nog ter vischvangst met kormoranen of zwarte pelikanen. Het eigenlijke vaderland dezer vogels is het hooge Noorden, hoewel zij zich tot ver in het Zuiden hebben verspreid. Daar ziet men de zonderlinge zwarte beesten, die in grootte de gewone eend overtreffen, bij duizenden op de kanten der steile rotsen zitten, die er ten gevolge der uitwerpselen van deze dieren heel wit uitzien.
Het plompe lichaam heeft den vorm van een cylinder en staat, op den korten, harden staart gesteund, bijna rechtop, terwijl de korte zwempooten ver naar achteren staan. De lange, gebogen zwanenhals draagt den in evenredigheid grooten kop, die met een vederbos, welke veel van manen weg heeft, versierd is. De kleur der veeren is zwart mot een blauwachtig groenen weerschijn. Boven de wangen bevindt zich een groote witte vlek. De zwarte snavel is even lang als de kop en aan de spits als een haak gebogen, terwijl de vier teenen der eveneens zwarte pooten door een zwemvlies met elkaar verbonden zijn.
De kormoranen voeden zich uitsluitend met visschen, die zij met buitengewone handigheid weten machtig te worden. In zwemmen en duiken worden zij door geen enkelen anderen vogel, met uitzondering misschien van de slangenvogels, overtroffen, of ook maar geëvenaard. Uit een diepte van drie tot vier meter halen zij hun buit te voorschijn en zwemmen onder het water 60 tot 80 meter met een zoo groote snelheid, dat een sterk bemande boot ze niet kan inhalen.
Hun vraatzucht is buitengewoon groot, zoodat ze een ongelooflijke menigte van visschen naar binnen slikken. De bekende dierkundige Brehm zag eens een gevangen kormoraan op een voormiddag 26, en in den namiddag 17 visschen van een gemiddelde lengte van 20 centimeter naar binnen slaan. De visschen vulden in het begin niet enkel de heele maag, maar deden ook het spijskanaal buitengewoon opzwellen en staken zelfs voor een gedeelte uit den slokdarm uit. De spijsvertering ging echter zoo spoedig in haar werk, dat binnen twee uur slokdarm en spijskanaal schoonleeg waren. Professor Altum verzekert, dat een kormoraan zeven pond visch voor zijn dagelijksche voeding gebruikt. Daar de vogel gemakkelijk tam gemaakt kan worden, is hij voor de vischvangst bijzonder geschikt. Op Japan vindt deze soort van visscherij des nachts plaats en wordt met een groot aantal schuiten gedreven, die met een tusschenruimte van 50 tot 60 voet in één lijn naast elkaar liggen.
Aan het voorste gedeelte van elke boot, bevindt zich een naar voren overhellende lange stang, aan welker spits een uit ijzeren staafjes vervaardigde korf vastgemaakt is, waarin een hel vuurtje brandt, om het water te verlichten. Binnen den lichtkring van elke boot zwemmen een aantal kormoranen. Elke vogel draagt een ring om den hals, die hem belet, den gevangen visch op te peuzelen. Aan de ringen zijn touwen vastgemaakt, die met het andere uiteinde aan den gordel van den visscher zijn bevestigd. Als hij de einden der touwen in de hand neemt, voelt hij elke beweging van zijn vogels (zie de afbeelding op blz. 356). Daar de vogels erg op buit belust zijn, gaan zij met allen ijver vooruit, zoodat het bijna den schijn krijgt, als werd de boot door de vogels voortgetrokken.
Zoodra de kormoraan een visch heeft buit gemaakt, wordt hij aan het touw omhooggetrokken en hem die uit den bek genomen, waarop de vogel weer te water gelaten wordt, om de vangst voort te zetten.
De bedrevenheid en vlugheid, waarmee de visscher zijn vogels africht, is haast ongelooflijk. In China wordt de vischvangst met de koormoranen ook overdag uitgeoefend.
In den laatsten tijd heeft graaf Le Contenta deze soort van visscherij ook weer in Frankrijk ingevoerd, waar ze reeds in de 17e eeuw werd uitgeoefend, en veel aanhangers gevonden, die aan de vischvangst met den afgerichten vogel de voorkeur geven boven het vroeger in Frankrijk zeer algemeene hengelen.
In onzen tijd van sportmanie en nieuwtjes kon de een of andere liefhebber in ons land ook wel eens op de gedachte komen, er hier een proefje mee te nemen.