De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 9

Moeder en Kind.
(Bij 't zien van het tafereeltje op blz. 249.)

Kent ge iets rijkers

Dan de kijkers

Van mijn kleinen hartedief?

Stralend oogje

Onder 't boogje,

Moeder heeft u toch zoo lief!

Als een schichtje

Dringt uw lichtje

Tot in 't diepst van mijn gemoed.

Neen, geen sterre

Blinkt van verre

In mijn oog zoo wonderzoet.

In u leeft er,

In u zweeft er

Op zijn wiekjes licht en blond,

Nu eens rustig,

Dan weer lustig,

't Engelreine zieltje rond.

Hoe lieftallig

En bevallig

Gaan die donzen wimpers dicht,

Als uit 't keeltje

Stijgt een kweeltje

Met een lachjen op 't gezicht!

O, dan grijp ik

En dan knijp ik

Beide koontjes zacht en teer;

'k Richt mijn oogen

Naar den hoogen,

Biddend: ‘Dank U, Lieve Heer!’