De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 9

Emmanuel.

Wees gegroet, o stam van Jesse!

Die als teeken hebt gestaan,

Dat uit U een bottend Spruitjen,

't Heil der volkren op zou gaan!

Roert uw harpen, grijze Barden!

Laat uw choren, Israël,

Ruischen voor den pasgeboren

Vredevorst Emmanuel!

Zie, om Sions droeve heuvlen

Speelt een vonklend morgenrood,

Dat de Zon van Licht en Waarheid

Aanvoert in zijn purpren schoot.

Langs zijn velden ruischt Gods adem,

Door zijn dreven vaart een lied,

Zijn woestijn besprenkt een beekje

Dat van Juda's bergen schiet.

Van zijn donkre palmen druppelt

Hemelweelde als dauwnat neer,

In hun lommer zwijgt de klaagzang

Der profeten van weleer.

Stil ontplooit de roos heur blaadjes

In het dal van Jericho,

Langs Judaea's hupplend water

Klinkt en golft de vreugdeboô.

Op naar Bethlems schaamle kribbe!

Dáár, dáár ligt in d'armen stal

't Koningskind, wiens schreiend mondjen

U Gods Geest getuigen zal.

Uit Zijn handjes dauwt de zegen

Op de dorre en smachtende aard,

Liefde tintelt in Zijn oogje

Dat ons, zondaars, tegenstaart.

Van Zijn lipjes ademt vrede,

Van Zijn voorhoofd straalt de gloed,

Dien de stem der nageslachten

Als het Licht der waereld groet.

Looft en prijst den stam van Jesse,

Die als teeken heeft gestaan!

Uit zijn tronk is 't bottend Spruitjen.

't Heil der volkren opgegaan.

P.N. Brouns.