De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 9

Wetenswaardig Allerlei.

Waaruit bestaat de mensch? -

Uit dertien grondstoffen, zegt de wetenschap, waarvan vijf gasvormig en acht vast. Het hoofdbestanddeel is zuurstof in uiterst saamgepersten toestand. Een normale mensch van 70 kilogram gewicht bevat 44 kilogram zuurstof, die onder gewone omstandigheden een volume van 25 kubieke meter zouden innemen. Verder bevat bedoelde mensch 7 kilogram waterstof, die in vrijen toestand een ruimte van 80 kubieke nieter zou vullen. De drie overige gassen zijn stikstof, 1.72 kilogram; chloor, 0 8 kilogram, en fluoor, 0.1 kilogram.

Aan vaste stoffen bevat de mensch 22 kilogram kool. 800 gram phosphorus, 100 gram zwavel, 1750 gram calcium, 80 gram kalium, 70 gram natrium, 50 gram magnesium en 45 gram ijzer. Van edele metalen is bij den mensch geen spoor te ontdekken.

Een origineele spoorlijn. -

Zulk een spoorlijn bevindt zich te Sonama County in Californië. In het hoog gelegen gedeelte dezer provincie, dicht bij de kust, kan men namelijk een spoorlijn, waarover behoorlijk gereden wordt, in de toppen der boomen zien hangen. Op zekere plaats waar de weg door een diep ravijn is onderbroken, zijn de boomen op gelijke hoogte afgezaagd en rails en dwarsleggers op de stompen der boomen gelegd. In het midden van het ravijn staan naast elkaar twee

[p. 120]

geweldige boomen, die als stutten dienen en 75 voet boven den beganen grond afgezaagd zijn, en waarover de zwaarst beladen waggons met dezelfde gerusthe[i]d rijden als over den beganen grond.

Kleuren van hout. -

de ganzen van het capitool, naar de schilderij van henri motte.

De rusteloos werkzame wetenschap streeft er al jaren naar, den mensch in een pakje van hout te steken. Zoo is men sinds 1865 in Frankrijk ijverig bezig, den zijdeworm zijn geheim af te kijken, en nu moet het inderdaad gelukt zijn, de zachte ruischende stof fabriekmatig uit plantenvezels te verkrijgen. Dergelijke fabrieken bestaan te Besançon in Frankrijk en te Spreitenbach in Zwitserland, maar de vervaardiging dezer houtzijde wordt als een geheim beschouwd. Bekend is, dat het uit plantenvezels gesponnen web der horzel op bedrieglijke wijze de ruwe zijde nabootst.

Ter zelfder tijd heeft een professor in Duitschland een middel ontdekt, waardoor de houtvezels gesponnen en geweven kunnen worden. Het voor dit doel uitgekozen hout wordt in dunne plankjes gesneden, die herhaaldelijk tusschen walsen heen en weer bewogen worden. Hierdoor en door voorzichtig braken wordt langzamerhand al het onbruikbare tot op de eigenlijke vezels toe zoo verwijderd, dat deze zich daarna als katoen laten behandelen, spinnen en weven. Houtzijde en houtkatoen schijnen dus de stof te zijn, waaruit kleermaker of naaister het ‘kleed der toekomst’ zal vervaardigen.