Galvani, die tot de ontdekking van den galvanischen stroom leidden. Dat echter een knaap ten gevolge van tegenzin in een werktuiglijke bezigheid en evenveel zin in het spel een wereldschokkende ontdekking doet, mag in de geschiedenis der ontdekkingen wel eenig worden genoemd. De knaap, wien dit gelukte, heette Humphrey Potter.
In het begin der vorige eeuw waren in de mijnwerken van Cornwallis reeds stoommachines in gebruik om water omhoog te heffen. Het waren de atmospherische stoommachines van Newcomen. Boven een stoomketel was een wijde cilinder aangebracht, waarin een zuiger zich op en neer kon bewegen. Deze zuiger stond door middel van een stang en een ketting met een hefboom in verbinding, aan welks ander uiteinde, ook door middel van een ketting, een zwaar tegenwicht en daaronder de pompstang was gehangen.
Om den zuiger te doen rijzen, werd de kraan, die de verbinding tusschen ketel en zuiger kon afsluiten, geopend; de stoom drong onder den zuiger en deze werd door het tegenwicht en de pompstang omhoog getild.
ondeugd.
Was de zuiger in zijn hoogsten stand aangekomen, dan werd de verbindingskraan gesloten, maar tevens een andere geopend, waardoor het koude water uit den boven aan den steenen muur bevestigden bak gelegenheid vond in den cilinder te dringen. De waterdamp werd daardoor grootendeels gecondenseerd, en zijn spankracht zeer verminderd; de drukking van de lucht boven op den zuiger deed zich gelden en de laatste werd door deze drukking naar beneden gedreven, zoodat tegenwicht en pompstang omhoog gingen. Zoodra nu de zuiger aan het einde van den cilinder was aangekomen, werd een derde kraan geopend om het verzamelde water door een zijdelings aangebrachte buis te laten ontsnappen, waarop weer het openen der stoomkraan volgde en het spel van voren af aan begon. Voor het tijdig openen en sluiten der drie kranen was een wachter aangesteld, die door middel van een hefboom deze taak met groote zorgvuldigheid en oplettendheid moest verrichten.
Ook de kleine Potter was tegen een bescheiden dagloon als oppasser der kranen bij een stoommachine van Newcomen aangesteld, maar het geestdoodende werk verdroot hem spoedig en in hem ontwaakte de wensch, de machine zich zelf te laten bedienen, om ondertusschen zonder plichtsverzuim aan de spelen zijner makkers te kunnen deelnemen. Zijn schrandere geest deed hem spoedig een middel verzinnen om het beoogde doel te bereiken. Op zekeren dag voorzag hij zich van een aantal sterke touwen, en terwijl hij voor korten tijd aan een vriend het openzetten en sluiten der kranen overliet, klauterde hij naar de balans, maakte aan de behoorlijke plaatsen der beide armen de touwen vast, en bevestigde ze daarna met hun uiteinden aan den hefboom, met behulp waarvan nu de drie kranen, elk op haar tijd, in beweging gebracht werden. En zie, de machine werkte nu met vroeger nooit bereikte regelmaat, en Humphrey Potter kon zich nu met aangenamer zaken, voornamelijk met knikkeren, bezighouden.
De ingenieurs, die spoedig daarop de nieuwe zelfwerkende inrichting in oogenschouw namen, stonden over de geniale uitvinding ten hoogste verbaasd. Zij vervingen de touwen door metalen drijfstangen, en de gewichtigste schrede in de volmaking der stoommachines, het zelfwerkend bestuur, was gelukt. De later door James Watt uitgedachte condensator en het ijzeren omhulsel om den cilinder, ten einde warmteverlies tegen te gaan, alsmede de naderhand aangebrachte verbeteringen zijn enkel aanvullingen van het denkbeeld, dat in het jaar 1715 in het hoofd van een knaap rijpte.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd