De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 8

Ommegang.
(op H.-Sacramentsdag).

Zacht schrijdend door der lichten feestlijk schijnen,

Van orgelklanken en gewijde zangen

Omruischt, die plechtig zwellen, smeltend kwijnen,

Beweegt de stoet zich door de dichte rangen.

Teêr-witte bruidjes, lieve knapen, lijnen

Met priesteren, van sneeuwen kleed omhangen:

Een eerewacht der Godheid, Wier verschijnen

Van rei tot rei verbeid wordt vol verlangen.

De baldakijn, dien liefde en deemoed schragen,
Omhuift den God in broodschijn, rondgedragen

Door 's priesters handen, door zijn hart beleden.

De wierook geurt, de neêrgeknielde vromen
Slaan op de borst in 't eerbiedvolle schromen..

Hoog wolken op de blanke zielebeden!

Eduard Brom.