Bij de Platen.
Rijnlandschap in Zwitserland. -
Een Rijnlandschap in Zwitserland verschilt nogal wat van de vreedzame riviergezichtjes in ons vlakke, kalme vaderland. Het is met den loop der rivieren en niet het minst met dien van den Rijn als met den levensloop der menschen. Aanvankelijk een wild bruisende bergbeek, die onstuimig opstuift bij de hinderpalen, welke haar den weg versperren, ontwikkelt zich de rivier allengs tot den machtigen stroom, die de zwaarste schepen torst en het bedrijvige leven der havensteden aan zijn oevers in gang houdt, om ten laatste te verloopen in het lage kustland, waar zij maar met moeite haar loome wateren zeewaarts kan stuwen, - gelukkig wanneer zij, zooals de Maas bijvoorbeeld, spoedig haar bestemming bereiken kan; beklagenswaardig, wanneer zij, zooals de Rijn, op het laatst door kunstmiddelen - kanalen en sluizen - geholpen moet worden om haar eindje te halen.
Wien staat hier niet menige menschelijke levensloop voor oogen, die ook in dartelen overmoed begonnen, met mannelijke kracht voortgezet, ten slotte in tragen, gebrekkigen ouderdom eindigde? Wij allen zijn in onze jeugd als wilde beekjes, die van geen kluisters weten willen, maar in het vervolg moeten wij ons wel door de dijken van het maatschappelijk leven laten betoomen en ons leeren voegen onder den algemeenen last van den arbeid, - gelukkig wanneer wij dien kunnen blijven dragen tot aan ons einde; gelukkig ook, wanneer wij in onze zwakheid steun mogen vinden bij onze omgeving
Wanneer wij een met eere grijs geworden man aanschouwen, is het wel eens interessant een portret voor den dag te halen uit zijn kinderjaren, of nog beter hem zelt van dien lang vervlogen gulden tijd te hooren vertellen.
Een dergelijken indruk geeft ons Nederlanders, die den eerbiedwaardigen vader Rijn op zijn bezadigden leeftijd en in zijn strammen ouderdom kennen, de beschouwing van het levendig tafereel, waarop wij hem aanschouwen in al het vuur van de opbruisende jeugd.