Over de dranken.
(Vervolg.)
Het bier. Men kent den Egyptenaren de kunst toe, dat zij van gerst eene vloeistof, aan ons bier gelijk, gemaakt hebben en waaraan zij den naam van gerstwijn gaven. De Scythen vervaardigden eveneens een uit gerst gegist vocht, waaraan de Grieken den naam van wijn der barbaren gaven.
De gerst is niet het eenige graan, geschikt om er bier van te brouwen; tarwe, haver, rogge, rijst en maïs kunnen ook een gegist vocht opleveren. Heden ten dage heeft de bierfabricatie bijna hare volmaaktheid bereikt. Over 't algemeen bereidt men het uit de vooraf gekiemde gerst en tarwe, die een begin van lichte roosting hebben ondergaan; men voegt er hop bij om het bitter te maken en opdat het niet zoo gemakkelijk zuur worde. Er bestaan verschillende soorten van bier: sommige die sterk zijn, zooals de dronkenmakende porter, andere, die minder sterk en aangenaam om te drinken zijn. Engeland en Duitschland zijn die landen, waar het bier met de meeste zorg gebrouwen wordt en het zich in den roem van eene groote voortreffelijkheid mag verheugen.
Het bier is een voedende drank, die voor magere en arbeidzame personen zeer geschikt is; lymphatische personen moeten er zich van onthouden. Even als de wijn, wordt ook het bier door eene misdadige gewinzucht vervalscht. Men heeft sedert langen tijd de aanwezigheid van verdoovende stoffen in sommige biersoorten aangetoond; deze hebben dronkenmakende eigenschappen. Verschillende aandoeningen van het ruggemerg en een groot aantal verlammingen, die in de landen, waar veel bier gebruikt wordt, zijn waargenomen, hebben tot het vermoeden geleid, dat, om de hop te sparen, en aan het bier eene groote bitterheid te geven, men strychnine, een hevig vergif, gebruikte.
Appelen- en perenwijn. Zoo noemt men het vocht, verkregen door de gisting van het sap van appelen en peren. De vruchten, die er toe gebruikt worden, zijn bitter of wrang en onaangenaam van smaak. Men is van meening, dat de kunst om appelwijn te maken, uit Afrika in Spanje en door de Biskayers van Spanje in Frankrijk is ingevoerd.
De appelwijn is de algemeene drank in Normandië en Picardië, in sommige graafschappen van Engeland en in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika. De appelwijn is, wat zijne tegenstanders er ook van mogen zeggen, zoowel een gezonde als aangename drank; de schuimende appelwijn heeft veel overeenkomst met champagne. Men heeft beweerd dat de appelwijn het zuur veroorzaakte; dit is eene dwaling: het physieke gestel der appelwijn-drinkers is even krachtig als dat der wijndrinkers. Baco maakt gewag van acht grijsaards uit het graafschap Hereford, die nooit anders dan appelwijn hadden gedronken, en wier kracht en gezondheid beter was dan die der wijn- en bierdrinkers.
(Wordt voortgezet.)