De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 5

Kleinigheden.

De schat.

Op een winteravond bij het gezellig vuur gezeten, werd in een familiekring eene akelige schatgraversgeschiedenis verhaald. Ieders haren rezen te berge, maar een kleine meisje zat onophoudelijk te lachen.

‘Waarom lacht ge toch,’ vroeg de moeder; ‘weet gij wel wat een schat is?’

‘Wel zeker,’ antwoordde 't kleine meisje, ‘dat is de kanonnier van onze keukenmeid.’>

^**^*

Wie was de dwaaste?

Een zeker schrijver had het ongeluk zinneloos te worden en werd in een krankzinnigen gesticht gebracht. Eens bezocht hem een vroeger bekende, die hem vroeg: ‘Wat heeft u toch eigenlijk hier gebracht?’ Slechts een beetje te veel van hetgeen gij te weinig hebt,’ luidde het antwoord, terwijl hij naar zijn voorhoofd wees.

^**^*

Goedkoop middagmaal.

Vier dieven, als heeren gekleed, bestelden in een logement een gezamentlijk middagmaal. Toen zij gedaan hadden, ontstond er twist tusschen hen, daar de een voor den ander betalen wilde. Eindelijk kreeg een hunner een goeden inval en zeide: ‘Kom, wij zullen den bediende blinddoeken en dien hij dan het eerst grijpt, die betaalt. Zoo gezegd, zoo gedaan. Zij blinddoekten den bediende en lieten hem zoeken, terwijl zij van de gelegenheid gebruik maakten om zich uit de voeten te maken.