Wijsgeerige opmerkingen en gedachten.
De menschen ijveren doorgaans tegen die ondeugden, welke zij zelven bezitten of waarvan zij het tegenbeeld in de tegenoverstaande deugd meenen te bezitten.
***
Aan den lichamelijken honger der schrijvers heeft het publiek zijne geestelijke spijziging te danken. Sommige artsen leiden uit de maag elke ziekte af; ik wil uit haar nog gemakkelijker den oorsprong der meeste boeken verklaren en aantoonen, dat het hoofd minder dan de maag aan hunne vervaardiging arbeidt. Eene overladene maag schenkt aan het hoofd, als gevolgen dier opvulling, traagheid en dofheid; waarom zou dan niet eene ledige maag het hoofd helder en vlug maken? En gelijk de volle maag hare dampen aan het hoofd toezendt en het doet rusten, waarom zou eene ledige het verstand niet aanprikkelen om voor haar te werken? - De wijze Apollo wist het wel dat hongerige jachthonden het best jagen, magere hardloopers het snelst loopen, en dat men uit den vuursteen het vuur slaan moet. Daarom gaf hij aan zijne lievelingen armoede, verbeterde hunne ziel, ten koste van hun lichaam, en schonk hun weinig om van te leven, opdat zij eeuwig zouden leven. De hoop op de onsterfelijkheid verzoet alzoo den schrijver zijn tegenwoordig bitter leven. Hij schrijft niet alleen voor zijne maag, maar ook voor zijne ooren, hij breekt lauwertakken af niet slechts om daarmede den smaak zijner soep te verbeteren, maar ook om hen om zijnen schedel te vlechten. En dit laatste doel is wel gemakkelijker te bereiken, dan het eerste; want het publiek betaalt minder karig dan de uitgever, daar deze het in geld doet en de andere in wind.