Beelden en gedachten van Jean Paul.
De dauw daalt op de bloemen neder, terwijl de avondster schijnt. Niemand ziet hem en toch versterkt hij het hart der bloemen en verkoelt haren honing een geheelen nacht. Maar de morgen breekt aan, de dauwdroppel glinstert in het zonnelicht, doch nu ook neemt de zon hem weg.
Zoo versterken en verkwikken de gaven van het genie het hart van den mensch, zoo lang zij daarin verborgen zijn; maar zoodra schittert niet hun glans voor het oog der wereld of zij vervliegen spoedig en laten een vermoeid hart achter.