Beelden en gedachten van Jean Paul.
Voor elk mensch, bijzonder voor eene moeder, is de schoonste liefde, de liefde voor een kind. Hier alleen vindt geene jaloerschheid plaats, evenmin als wanneer een mensch de sterren of de bloemen bemint. ‘Hebt onze kinderen slechts lief’ zegt de moeder: ‘en ik bemin u meer; want uw hart verdeelt zich niet, het vergroot zich slechts!’
***
Beminnen is lijden; elk mensch, dien gij lief hebt, kwetst u met zijne wonden en hoe goed gij ook u zelven legen uw eigen ongeluk wapent, zoo moet toch de pijl, die een geliefd hart verwondt, op het uwe terugspringen. Maar wij willen toch beminnen en lijden.
***
Een mensch die stijgt - aan het hof, op den Parnassus of waar het ook zij - geldt altijd meer, en een die valt altijd minder dan hij eigenlijk waard is.
***
Lijden moet louteren, anders baat het niet. Het wordt niet verdreven door vreugde - de vreugd doet de smart slechts met meer woede terugkeeren - maar door volhardenden arbeid en vasten wil.
***
Laat uwe grondbeginselen vast en krachtig zijn, maar uwe denkbeelden en oordeelen zich richten naar alle zijden, vanwaar het licht u beschijnt, zoo gelijkt gij aan den boom, wiens stam recht opstaat, maar die zijnen top buigt naar den kant, vanwaar hij door de zon beschenen wordt.
***
Uw liefdevol hart zij uw bloed gelijk, het blijve warm, of zij, die u omringen, warm of koud zijn.
***
De aarde is slechts voor den hemel klein, maar een groot menschenhart blijft nog voor den hemel groot, en ook ons lijden schijnt van daar beschouwd niet kleiner, slechts korter.
***
Wordt een enkele levensdag door ongeluk of dwaling verduisterd, zoo schijnt het sommigen menschen reeds toe alsof de gansche hemel met wolken bedekt ware. Ei, zie de rookzuilen eens na, die in de blauwe lucht opstijgen of daaruit slechts eene enkele wolk ontstaat.
***
Wie twijfelt zal vertwijfelen, wie hoopt, heeft reeds de overwinning behaald.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd