[Nummer 13]
Onze gravures.
Moederangst.
moederangst, naar de schilderij van m.l. von gelder.
Is het hard, in de prille kinderjaren vader of moeder te verliezen, och! het kinderhart beseft gelukkig niet al de grootheid van dat ongeluk; het vergeet licht en laat zich spoedig troosten: zelfs in het sombere rouwgewaad kan een kind glimlachen, huppelen en vroolijk zijn. Hoe geheel anders is het met de jonge moeder, die haar eersteling, haar schat, haar alles zich door den dood ziet ontrukken. Welk een overgang: van de hoogste moederweelde tot de diepste moedersmart! Gelukkig nog, als het moederhart op dien slag is voorbereid door de treurige nachtwaken en de bange zorgen aan het ziekbed van haar kind.
De Duitsche kunstenaar L.M. von Gelder heeft ons het aandoenlijk tooneel geschilderd van eene jonge moeder, wakende aan de sponde van haar kranken lieveling. De slaap heeft eindelijk de oogleden van den kleinen zieke gesloten, maar nog kan de moeder hem niet verlaten, nog blijft zij met angstige bezorgdheid elke ademhaling, elken trek van het vermagerde gezichtje gadeslaan, met kloppend hart elk verschijnsel bespiedende, dat haar hoop geeft op herstel of nieuwe bekommering baart. Arme moeder, wat al pijnlijke kwellingen staat ge door! Maar hoe rijk ook zal u al dat leed vergoed worden, als de ziekte eenmaal ten goede gekeerd is, en gij dat kind, hetwelk u dreigde ontnomen te worden, weer in dankbare vervoering aan het hart moogt drukken!