Nieuw vermeerdert konincklijck lied-boeck, versien met verscheyden lof en triumphgesangen
(1703)–Anoniem Nieuw vermeerdert konincklijk lied-boeck, versien met verscheyden lof en triumphgesangen–
AuteursrechtvrijStem: Mijn schoon Godin wat gaet u aen.Maeckt vreugde nu aen alle kant,
En weest te saem verblijd,
Om dat gewonnen is Yerlandt,
Al nu ter rechter tijd,
Van onsen Helt en Majesteyt,
Van Engeland, Schot en Yer,
Die door zijn moet en dapperheyd
Ons doet verquicken hier.
Dien Helt, dien geboren Held voorwaer,
Heeft 's vyands stercke macht,
Verbroken, nu in Yerland daer,
't Geen veel niet had gedacht,
Maer God den Heer die alles siet,
Die heeft sijn wil gedaen,
| |
[pagina 34]
| |
Dat hy ons vorst de handt so biedt,
Om niet onder te gaen.
Sijn Majesteyt die quam daer aen,
Soo moedigh als een Heldt,
En heeft de vyand aengedaen,
Gedreven uyt het veldt,
En waegde soo sijn leven bloot,
Aen 't hooft van sijn Armee,
Dat selfs sijn lijf-wacht in die noodt,
Haer alle schricken dee.
Maer God heeft hem so bewaert,
Dat ons verstant niet vroegh,
Ja God alleen heeft hem gespaert,
Want het was na genoegh,
Den kogel quam so pertinent,
Voorby hem schieten stijf,
Dat een stuck van sijn rock en hembt,
Wech nam, en 't vel van 't lijf.
De selfde kogel trof een aer,
Die kort achter hem stondt,
En schoot die door 't lijf aldaer,
Dat hy viel doodt te grondt,
Wel goeden God wat liefde groot,
Hebt ghy voor ons en hem,
Dat ghy hem redd' uyt so een nood,
Daer hy was in de klem.
Dit evenwel baerd hem geen quaed,
Hy drijft sijn volck aen,
Sa lustigh Kinders altemael,
Het sal haest zijn gedaen,
Mijn dunckt de Yren deynsen al,
Sa sa wacker nu an,
Die mijn Pardon niet aen en val
Hackt die maer in de pan.
Maer al de France die ghy vindt,
Soldaet of Officier,
Verstaen ick dat ghy die verslint,
'k Heb daar voor geen quartier,
Maer Schot, Yer ofte Engelsman,
Doet die niet meer aen pijn,
Doch datse eerst belooven dan,
Mijn gehoorsaem te zijn.
Het Leger van Jacobus dan,
| |
[pagina 35]
| |
Dat raeckt aen lager wal:
Yder van ons toont hem als een man,
't Was die niet staet die val,
Als Leeuwen drongen sy met genucht,
Op France en Yren groot
tot dat den eenen vlucht,
En d'ander wierd gedood.
Geschut, Bagasy, Tent en vaen,
En al het geen daer was,
Dat moesten sy daer laten staen:
Wouden sy lopen ras,
So dat den ouwen Koning daer
Sprack met een droef gesucht,
Nu leyt mijn heele macht voorwaer,
En ginck soo op de vlucht.
Geeft nu de Prins de Sleutels vry
Over van 't hele Land,
Jck heb mijn best ten allen ty
gedaen, Foey wat een schand,
Nu is het al gedaen :
Mijn Leger is nu buyten staet,
'k Magh weer na Louis toe gaen.
Men kreegh drie duysent man voorwaer,
En duysenden gequetst;
En vijfthien hondert lagen daer
Gedood, en voorts de rest,
Die smeeten het geweer van haer neer
En liepen metter spoed,
En so raekt al sijn macht om veer
En 't Leger gants in roer.
Maer 't meesten is dat 'er dien Held
Schomburrigh is gedood,
Die man die wierd so zwaer gevelt,
Twee houwen, en een schoot,
Die kreegh hy in sijn hals seer zwaer,
Dat hy opstaende voet
Sijn geest moest geven toen voorwaer,
En stickten in sijn bloed.
Maer anders zijnder weynigh daer
Officieren gedoodt,
En so hebben wy also klaer
De victory nu groot,
Daer voor gedanckt moet zijn den Heer
Voor 't geen hy heeft gedaen;
Had die genomen ander keer,
't Zou droevig zijn vergaen.
|
|