Nieuw vermeerdert konincklijck lied-boeck, versien met verscheyden lof en triumphgesangen

Minne-klacht van een Jongman,

Op de Stem: Van een nieuwe Voys.

Schoon Jsabel,
Verstaet mijn reden wel,
Helpt uwe Dienaer uyt het droef gequel,
Die dagh en nacht,
Met suchten en geklag,
Voor u deurtje heeft gestaen so meenige nacht.

Al wat gy doet,
't Js al verlooren moet,
Vertreckt van hier och Minnaer metter spoet,
Blijft die gy zijt,
Jck hou mijn eenigheyt,
Want ick ben te schamel en gy veel te rijck.

Maer schoon Goddin,
Laet uwe stuurse sin,
Als ben ick rijck toont my maer wedermin,
Mijn hert en goet
Geef ick u metterspoet,
Als een rechte Minnaer aen sijn Liefste doet.

Wel kammeraet,
Segt my eens metterdaet,
Waerom dat gy u oogen op mijn slaet,
Of ist om mijn eer,
Soo waer ick in 't verseer,
Daerom wilt vertrecken en komt nimmermeer.

Bruyn Maeghdelijn,
't Js om u soet aenschijn,
Want u bruyn oogen als twee sterren sijn,
Uwe borsjes blanck,
En uwe roder mont,
Hebben mijn jonck hert so seer verwont.

U soete tael,
Als eenen Nachtegael,
Jck weet so doen de Jongmans altemael,
't Js maer om de blom
Van de dochters Maegdom,
En dan gaen de Jonghmans dragen haren roem.

Mijn Lief playsant,
Jck liet u niet in schant,
Daer is eenen rinck van Diamant;
En laet het daerom niet,
Het is wel meer geschiet,
Want je bent de bant van alle mijn verdriet.

Weest nu verheugt,
Minnaert in eer en deugt,
Daer is mijn Trou en oock mijn jonge jeugt,
Komt laet ons gaen,
Al u droefheyt is gedaen
Want door al u klagen hebje troost ontfaen.

Blaest overluyt,
Jsabel is de Bruyt,
Roert nu Schalmeien Trommel ende Fluyt
Wens nu dit Paer,
Geluck in 't openbaer,
Die in eer en deughden komen by malkaer.