Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught
(1627)–Anoniem Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught–
AuteursrechtvrijOp de stemme: La sorte ma pigliar.
HEt glas van mijn geneught
Is uyt gheloopen,
Ick wil niet meer na vreught
Noch blijschap hoopen,
Nu ick mijn Liefkens gunst niet kan verwerven,
Wil ick niet springen meer,
Noch vrolijck zinghen weer,
Maer droevigh sterven.
O Hemelen betreckt
U blauwe zalen,
Met wolcken droef bedeckt
Haer blijde stralen:
Stort al u stroomen uyt, helpt my beschreyen
Mijn ongheluck en rouw,
Mids ick van mijn Joffrouw,
Bedroeft moet scheyen.
O soete Phillida,
Born van mijn suchten,
U volght geen vyand na,
Waer toe dan 't vluchten?
Merckt wien ghy schuwt, en quelt met duysent smerten,
'tIs Tyter die u dient,
'tIs Tyter die u mient,
En mint van herten.
'tIs hy die op u bout
Sijns levens ruste,
'tIs Tyter die u hout
Voor al sijn luste,
'tIs Tyter die ghy kont alleen vermaken,
'tIs Tyter die u vrijt,
'tIs Tyter die u vlijt
In alle saken.
Dus Phillida u schoon
Vervormt u zinnen,
Gunt Tyters, Tyters loon,
Dats weder-minne:
Maeckt Tyter (dien't soo bangh is) doch niet banger,
Maer Tyter eens verblijt,
Lijt niet dat Tyter lijt
U strafheyt langer.
|
|