Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught

[p. 11]

[Pronckje van dees Maeghden]

Op de stemme: Fillis schoonste Fillis.

PRonckje van dees Maeghden,
Heyl moet u ghemoeten,
Dus int flickrent daghen,
Met ghesange groeten,
Nu soo sult ghy boeten
Hier in't bedoude gras,
De schulde // die ick dulde
Om reden // lest leden
Doen ick by u was.

Coridon ay stille

Wat sal dit nu wesen?
Waer toe dese grille?
Laet mijn kruytjen lesen,
Nimphjen ick waer ghenesen
Ghy my een kus toe liet:
Gaet van me // wilt anme
Rood' kaken // niet raken
Want ten lust my niet.

Sydy graegh om kussen

Dats soeckt u beminde
Die sal 't vyer wel blussen,
Gaet aen ghene Linde,
Daer sult ghy haer vinde
Pluckende 't Lauwer lof,
Prijst die // bewijst die
De smerte // uws herte
Treet van my of.

Straffe Galatea,

Kout als Noorder klippen,
Om dat ick niet ree sta,
U te bien mijn lippen,
Coridon mijn slippen
Laet los, schaemt ghy u niet?
U smeken // schoon spreken
Noch loncken // ontfoncken
Mijn boesem niet.

Waer ick eens Amintas,

K'sou wel kusjens krijghen,
O die soo bemint was.
Wilt daer vry van zwijghen.
K'zie een bloosje stijghen
Int hooghe voor-hooft blanck,
Wegh Herder // loopt verder
Dit lellen // en quellen
Weet ick u geen danck.

Al mijn soet bejeghen

Geldt hier niet met allen:
Gaet vry uwer weghen,
Wat beduyt dit mallen,
K'hebbe geen ghevallen
Aen u lief-koosery,
U koeyen // die loeyen:
U Rammen // en Lammen
Siet wat haer sy.

Ghy hoort u te schamen,

Sulcks een Nimph te verghen,
Met verzierde namen
Schaem-root my te terghen.
Galatea verberghen
Wilt u ontstelde zin,
'tLichte // 'tghezichte
Uws ooghen // vermoghen
Veel Aerdsche Goddin.

Sou mijn ooghens luyster

U het hert ontfoncken,
K'wense liever duyster,
Datse nimmer bloncken,
Coridon beschoncken
Is van een vreemde lust,
Laet my // en gaet ghy
U soete // te moete
En gunt my eens rust.