Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

VI

Ende ic sach, doe dlam op gedaen hadde enen vanden VII segelen, ende ic hoerde een vanden IV dieren seggende alse de stemme des donders: Comt ende siet! Ende ic sach ende sich, een wit pert, ende die op hem sat, hadde enen boge ende hem es gegeven ene crone, ende hi ginc

[fol. 241v]

uut verwennende, op dat hi verwennen soude.

Ende doe hi op gedaen hadde den anderen segel, so hoerdic dander dier seggende: Comt ende sich! Ende ic sach, ende een ander pert gincker uut, een roet, ende die op hem sat, hem es gegeven, dat hi den vrede name vander erden ende dat si hen onderlinge doodden, ende hem es gegeven een groet swert.

Ende alse hi op gedaen hadde den derden segel, so hoerdic dat derde dier seggende: Comt ende sich! Ende sich, een swert pert, ende die op hem sat hadde ene wage in sine hant, ende ic hoerde alse ene stemme in midden den IV dieren seggen: Twee pont taruwen om enen penninc ende II pont gersten om enen denier, ende wijn ende olye en let niet.

Ende alse hi op hadde gedaen den vierden segel, so hoerdic een stemme des vierde diers seggen: Comt ende siet! Ende sich, een gheel pert, ende dier van boven op sat, sijn name was de doot, ende hem volgede de helle, ende hem wert gegeven mogentheit over de vier deele des erterijcs, te doodene metten swerde ende met hongere ende metter doot ende metten

[fol. 242r]

beesten der erden.

Ende alse hi op hadde gedaen den vijften segel, so sagic onder den outaer <die> sielen der ghedooddere om dwoert Gods ende om tgetuuchgenesse Gods, dat si hadden, ende si riepen met groter stemmen, seggende: Hoe lange, heilech Here ende gewarech, en ordeelstu niet ende wrecs onse bloet van dien, die woenen in der erden? Ende elken wert gegeven witte stolen, ende hen es geseit, dat si rusten tote noch enen cleinen tijt, tote dat volvult worde tgetal harre medeknechte ende harre broedere, die oec gedoodt selen werden alsoe si sijn.

Ende ic sach ende hoerde, alse hi opgedaen hadde den sesten segel, dat groet ertbevinge gesciede, ende de sonne wert swert alse een haren sac ende de mane wert al alse bloet, ende de sterren des hemels vielen op derde also een vigeboem sine vrocht laet vallen alse hi beruert wert van den groten wende, ende de hemel ginc wech alse een omgekeert boec, ende elc berch ende eylant worden beruert van haren steden, ende de coninge der erden ende de princen ende de tribune ende de rike ende de

[fol. 242v]

staercke ende elc knecht ende vrie borgen hen in den holen ende in den scoren der berge ende seiden den bergen ende den scoren: Valt op ons ende verbercht ons van den anschine des sittenden op den troene ende vanden gramscape des lams, want de dach sijnre gramscap es comen ende wie mach staen?